Roger Muylle

Muylle kreeg zijn eerste muziekles aan de Vrije Muziekacademie in Roeselare bij Adelson Vermander (solfège) en Georges Verdonck (klarinet). In 1943 ontving hij de prijs van uitmuntendheid en de regeringsmedaille voor klarinet. Van 1934 tot 1966 was hij klarinettist en een bepaalde tijd onderdirigent van de Koninklijke Stadsharmonie, Roeselare. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Gent bij Léon Torck (solfège) en Jean Tastenoe (klarinet). In 1954 werd hij leraar klarinet en saxofoon aan de Vrije Muziekacademie/Stedelijke Muziekacademie in Roeselare. In 1984 ging hij met pensioen.

Muylle was dirigent van verschillende Vlaamse muziekkorpsen, zoals van de Koninklijke Katholieke Harmonie " De Burgerskring" Diksmuide (1954-1979), de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia De Zwaan Lichtervelde (1961-1989), de Koninklijke fanfare St-Cecilia Kortemark (1961-1984) en de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia Rumbeke (1961-1986).

Hij was gehuwd met Odette Vansteenkiste

Aanvankelijk was hij bezig als arrangeur van amusementsmuziek voor harmonie- en fanfareorkest (Rote Rosen en Una Paloma Blanca), maar later schreef hij tevens eigen werk.

Roger is overleden in Roeselare op 6 december 2019 en werd net geen honderd jaar.[1]

• Flavie Roquet: Lexicon: Vlaamse componisten geboren na 1800, Roeselare, Roularta Books, 2007, 946 p., ISBN 978-90-8679-090-6
• J. Maertens: Muylle, Roger, in: Lexicon van de muziek in West-Vlaanderen, deel 7, Brugge, 2007. pp. 107
• A. Deweerdt: 80 Jaar Muziek & Woord Roeselare, Roeselare, 2003. pp. 182
• W. Willaert: Verdere democratisering van de cultuur, 1914-1965, in: Geschiedenis van Izegem, Izegem, 1985. pp. 513
• L. Haeghebaert: Afscheidsconcert Roger Muylle, 1989.