Robert Groslot

Biografie

Pianist

Robert Groslot studeerde piano aan Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. In 1974 won hij de Alessandro Casagrande pianowedstrijd (Terni, Italië), en in 1978 werd hij laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano.[1][2] Na deze onderscheidingen ondernam hij verschillende concertreizen en was hij actief op het vlak van kamermuziek. Hij speelde jarenlang samen met klarinettist Walter Boeykens, met wie hij verschillende opnames maakte op het label Harmonia Mundi. Andere kamermuziekpartners waarmee hij werken op cd heeft opgenomen zijn cellist Roel Dieltiens en pianist Daniel Blumenthal.[3][4] Van bij aanvang van zijn carrière geeft hij ook pianolessen, aanvankelijk aan het Lemmensinstituut in Leuven, nadien aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en tevens een tijdlang aan het Utrechts Conservatorium. Aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen, waar hij van 1996 tot 2001 ook artistiek directeur was, doceerde hij behalve piano ook kamermuziek.

Dirigent

Enkele jaren na de Elisabethwedstrijd richt Groslot zich ook op dirigeren. Sinds 1986 dirigeert hij ook het Nieuw-Vlaams Symfonie-orkest.[5] In 1991 richt hij dan het symfonisch orkest Il Novecento op. Met dit orkest treedt hij vanaf 1991 op tijdens de Night of the Proms in diverse landen in Europa.[6]

Multimediaal werk

Vanaf 2001 ontwikkelt hij zich ook als grafisch kunstenaar en maakt een reeks tableaus, die hij Computer Designed Paintings noemt. Dit leidt uiteindelijk tot een project met film, de logische consequentie het samenvoegen van beelden met zijn eerste en leidende passie, de muziek. In 2005-2006 realiseerde hij zijn eerste filmproject The Great Globe, met beelden gemaakt op een eerder gecomponeerd orkestwerk met dezelfde naam. De film ging in maart 2006 in première in deSingel, Antwerpen, met live symfonisch orkest. Datzelfde jaar wordt de film ook opgepikt in het buitenland en vertoond in het Dolby Theatre in Los Angeles tijdens HDFest.[7] In 2008 volgt een tweede multimediaal project, Si le Monde..., waarbij Groslot zich inspireerde op een bekende uitspraak van de Franse schrijver Albert Camus uit zijn boek Le mythe de Sisyphe. Hij vertrekt opnieuw van een reeds afgewerkte muzikale compositie voor symfonisch orkest, sopraan-solo en vrouwenkoor en bedenkt hierop beelden. Hiervoor combineert hij een in 3D ontworpen virtueel gebouw, dansers en natuurbeelden tot een eigenzinnig geheel. Het totaalproject breidt hij nog uit met zes sculpturen, elf digitale litho's, twintig tableaus en een kunstboek.[8] Groslot laat in het boek ook andere filosofen en andere kunstenaars reflecteren op het citaat van Camus, waaronder Etienne Vermeersch en Wim Henderickx.[9]

Componist

Vanaf 2009 is Robert Groslot zeer sterk gericht op het componeren, naast zijn dirigentschap van Il Novecento. Op vier jaar tijd ontstaan 16 concerto's en een groot aantal kamermuziekwerken. Terugkerende inspiratiebronnen zijn de Engelse literatuur (William Butler Yeats, James Joyce, T.S. Eliot), de natuur en de seizoenen.

Composities

Orkestwerken

  • 2014 Perceptions & Games - A Chamber Symphony
  • 2006 Si le Monde...
  • 2002 L'Odissea d'Orfeo
  • 1995 The Great Globe
  • 1991 Black Venus
  • 1980 Eyes
  • 1979 Rainfall on Pink City

Concerten voor instrumenten en orkest

  • 2013 Concerto for Organ and Orchestra - The Orbit of Chiron
  • 2013 Concerto for Double Bass and Orchestra
  • 2012 Concerto for English Horn and Orchestra
  • 2012 Concerto for Trumpet and Orchestra
  • 2012 Suite for Oboe, met strijkorkest en harp
  • 2011 Concerto for Cello and Orchestra
  • 2012 Concerto for Marimba, Vibes and Orchestra
  • 2012 Concerto for Viola and Orchestra
  • 2011 Concerto for Harp and Orchestra
  • 2011 Concerto for Guitar and Orchestra
  • 2011 Concerto for Trombone and Orchestra
  • 2011 Concerto for Piccolo and Orchestra
  • 2011 Tre Notturni voor hoorn solo, met strijkorkest en harp
  • 2011 Concerto for Cello and Orchestra
  • 2010 Concerto for Piano and Orchestra
  • 2010 Concerto for Violin and Orchestra
  • 2009 Concerto for Flute and Orchestra
  • 1985 Achaé, la docile Amie, een concertant werk voor klarinet en symfonisch orkest

Koorwerken

Kamermuziek

  • 2014 Poème Secret, voor harp solo, fluit, klarinet en strijkkwartet
  • 2014 Matrix in Persian Blue, voor strijkkwartet
  • 2014 Reflections on the Waste Land
  • 2013 Hoquetus, Battaglia and Madrigal, voor klarinet en harp
  • 2013 Wagner's Moon, voor klarinet en piano
  • 2013 Parfums Ephémères, voor klarinet, altviool en piano
  • 2013 Painted Curves - Reflections upon four contemporary paintings, voor klarinet en strijkkwartet
  • 2013 Labyrinth, voor hobo en percussie
  • 2013 Three Night Pieces, voor fluit en harp
  • 1991 The Graveyard between Art and Knowledge voor tuba en piano
  • 1986 De Tunnel voor klarinettenkwartet
  • 1979 Paganini Rides Again voor twee piano's

Piano solo

  • 2013 Linee Incantevoli
  • 2013 Three Time Sketches
  • 2010 Il Silenzio svelato
  • 1993 I Colli senesi
  • 1985 Morgenrood en nachtblauw
  • 1981 Foto met eenzame Boot
  • 1979 A Dream for the King of Persia

Arrangementen

  • Hindemith, Paul - Flute Sonata: bewerkt voor fluit en orkest
  • Scarlatti, Domenico - Sonatas: verschillende sonates herwerkt voor allerlei kamermuziek- en kamerorkestbezettingen
  • Lutoslawski, Witold - Dance Preludes: bewerkt voor solo klarinet en klarinet choir
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.