Ro Ogura

Ogura, die vooral in Tokio en in Kamakura leefde, studeerde moderne Franse muziek bij Shiro Fukai en Tomojiro Ikenouchi. Om het dirigeren van de symfonieën van Ludwig van Beethoven te leren, studeerde hij bij Joseph Rosenstock (1895-1985), een Joodse professor en dirigent uit Polen, die in Darmstadt en Mannheim aan de opera als dirigent gewerkt had en naar Japan was gekomen. Natuurlijk was hij zeer geïnteresseerd in de Duitse klassieke muziek en schreef meerdere symfonieën, die hem in Japan later de naam "Ogurahms", in navolging van Johannes Brahms, inbrachten. Dit kwam in de loop van de jaren tot artistieke stilstand en crisis en vernietigde een groot aantal van zijn werken. Ogura oriënteerde zich toen aan andere richtingen en werd geïnteresseerd in de muziek en de compositorische richting van Béla Bartók.

Hij begon muziek te schrijven, die gebaseerd en geïnspireerd was op respectievelijk door de traditionele Japanse volksmuziek. Ogura was bevriend met Minoru Matsuya wiens zoon Midori Matsuya (1943-1994) bij hem compositie en harmonie studeerde. Verder behoorden tot zijn leerlingen: Yuji Takahashi (高橋悠治), Keiko Shichijo en Hiroaki Zakoji.

Naast zijn compositorische werkzaamheden was hij ook een getalenteerd schrijver die verschillende boeken publiceerde, maar ook een gepassioneerde kunstschilder.

• Hitoshi Matsushita: A checklist of published instrumental music by Japanese composers, Tokyo: Academia Music Ltd., 1989.
• Works by Japanese composers 1981-1982, Tokyo: Japan Federation of Composers, 94 p.
• Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon - Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5

• (ja) Biografie op de internetpagina van de Japanse piano encyclopedie