Rimburgermolen
De Rimburgermolen of Kasteelmolen was een watermolen in Rimburg in de gemeente Landgraaf in de Nederlandse provincie Limburg. De watermolen lag ten oosten van het dorp op de rivier de Worm, waar sinds 1816 de linkeroever in Nederland ligt en de rechteroever in Duitsland. Zo'n 100 meter ten noorden van de molen staat de Drievuldigheidskerk.
Rimburgermolen
| ||||
 | ||||
links linkeroever, rechts rechteroever | ||||
| Basisgegevens | ||||
| Plaats | Rimburg | |||
| Waterloop | Worm | |||
| Type | onderslag, later links turbine | |||
| Functie | oliemolen graanmolen | |||
 | ||||
| ||||
Geschiedenis
Ergens na 1791 is het molencomplex gebouwd. Het behoorde tot Kasteel Rimburg en was onderdeel van een groot molencomplex met twee waterraderen (onderslag) dat op de beide oevers van de Worm gelegen was. Op de rechteroever lag het hoofdgebouw, woonhuis en boerderij en op de linkeroever een ander molengebouw. Er waren allerhande verdeelsluizen om het water te benutten. Aanvankelijk was de molen op de linkeroever een oliemolen.
In 1815 werd de rivier de Worm aangewezen als grens tijdens het Weens congres.
In het midden van de 19e eeuw werd de oliemolen (op de linkeroever) omgebouwd tot graanmolen.
In 1881 vernieuwde men de linkermolen molen. Het waterrad werd daarbij door een turbine vervangen.
Rond 1900 had de molen op de rechteroever twee houten raderen als korenmolen en oliemolen. Niet veel later werd het vervangen door ijzeren gangwerk en een ijzeren onderslagrad met een doorsnede van 5 meter.
In 1920 werd de molen op de linkeroever buiten gebruik gesteld.
In de jaren 1950 was de molen op de rechteroever regelmatig nog in gebruik, in de jaren 1960 nog maar weinig. Niet al te lang daarna werden de stuwrechten afgekocht, waterwerken werden gesloopt en kanaliseerde men de Worm.
De Worm vlak voor de molen
| Bronnen, noten en/of referenties
|