Ricardo Bofill
Ricardo Bofill i Leví (Barcelona, 5 december 1939) is een Catalaans architect.[1] Hij studeerde aan de Escola Superior d'Arquitectura in Barcelona. Later studeerde hij aan de École d'Architecture te Genève. Bekendheid verwerft hij met zijn architectenbureau Taller de Arquitectura (= Architectuuratelier) waarvan het hoofdkantoor gevestigd is in een oude cementfabriek aan de rand van Barcelona. De transformatie van die oude fabriek werd in 1980 bekroond met de Premi Ciutat de Barcelona (Prijs van de Stad Barcelona).
Ricardo Bofill i Leví
| ||||
Ricardo Bofill | ||||
Persoonsinformatie | ||||
Geboortedatum | 5 december 1939 | |||
Geboorteplaats | Barcelona | |||
Beroep | architect | |||
RKD-profiel | ||||
|
Bofill wordt gezien als een architect van het post-modernisme. In ieder geval kiest hij vaak voor een contextgevoelige aanpak. Hij gebruikt een ter plekke bestaande vormentaal en maakt daar vervolgens een variatie op.
Bekende projecten van zijn hand zijn onder meer:
- Walden 7, Barcelona, 1970-1975
- Santuari del Meritxell, Andorra, 1974-1978
- Les Arcades du Lac, Saint-Quentin-en-Yvelines, 1972-1982
- Les Espaces d'Abraxas, Marne-la-Vallee, 1978-1983
- Les Echelles du Baroque, Parijs, 14e, 1979-1985
- de wijk Antigone, Montpellier, 1983-2000
- S.W.I.F.T. hoofdkantoor, Terhulpen, België, 1985-1989
- Teatre Nacional de Catalunya, Catalonië, 1996
- Burgemeester De Monchyplein, Den Haag, 1997-2004
Galerij
- Walden 7 in Barcelona
- Interieur Walden 7
- Espaces d'Abraxas in Noisy-le-Grand
Erkenning
- Premi Ciutat de Barcelona voor de transformatie van de cementefabriek (1980)[1]
- Creu de Sant Jordi (1993)[2]
Bibliografie
- Bofill, Ricardo, La Arquitectura de un hombre, Madrid, Grech, 1984
Externe links
Zie de categorie Ricardo Bofill van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|