Ricardo Bofill

Ricardo Bofill i Leví (Barcelona, 5 december 1939) is een Catalaans architect.[1] Hij studeerde aan de Escola Superior d'Arquitectura in Barcelona. Later studeerde hij aan de École d'Architecture te Genève. Bekendheid verwerft hij met zijn architectenbureau Taller de Arquitectura (= Architectuuratelier) waarvan het hoofdkantoor gevestigd is in een oude cementfabriek aan de rand van Barcelona. De transformatie van die oude fabriek werd in 1980 bekroond met de Premi Ciutat de Barcelona (Prijs van de Stad Barcelona).

Ricardo Bofill i Leví
Ricardo Bofill
Persoonsinformatie
Geboortedatum5 december 1939
GeboorteplaatsBarcelona
Beroeparchitect
RKD-profiel
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Bofill wordt gezien als een architect van het post-modernisme. In ieder geval kiest hij vaak voor een contextgevoelige aanpak. Hij gebruikt een ter plekke bestaande vormentaal en maakt daar vervolgens een variatie op.

Bekende projecten van zijn hand zijn onder meer:

  • Walden 7, Barcelona, 1970-1975
  • Santuari del Meritxell, Andorra, 1974-1978
  • Les Arcades du Lac, Saint-Quentin-en-Yvelines, 1972-1982
  • Les Espaces d'Abraxas, Marne-la-Vallee, 1978-1983
  • Les Echelles du Baroque, Parijs, 14e, 1979-1985
  • de wijk Antigone, Montpellier, 1983-2000
  • S.W.I.F.T. hoofdkantoor, Terhulpen, België, 1985-1989
  • Teatre Nacional de Catalunya, Catalonië, 1996
  • Burgemeester De Monchyplein, Den Haag, 1997-2004

Galerij

Erkenning

Bibliografie

  • Bofill, Ricardo, La Arquitectura de un hombre, Madrid, Grech, 1984

Bofill

Zie de categorie Ricardo Bofill van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.