Retro
Retro staat voor het teruggrijpen op producten en ontwerpen uit het verleden bij het ontwerpen of lanceren van een nieuw product: de vormgeving van nieuwe producten is niet zozeer een kopie van een eerder product, doch is erdoor geïnspireerd en verwijst ernaar terug. Tijdens het laatste decennium is retro in toenemende mate populair geworden. Het verschijnsel retro doet zich voor binnen vele terreinen, zoals beeldende kunst, kleding, architectuur, muziek, fietsen, meubels, computers, computerspellen en websites.
Retro-architectuur in Nederland
Vanaf ongeveer rond de millenniumwisseling is in Nederland de retro-stijl in de architectuur in diverse gemeenten toegepast. Hierbij wordt vaak teruggegrepen op woningbouwstijlen uit de eerste decennia van de twintigste eeuw, met details als grotere dakoverstekken en kleinere ramen, soms in delen verdeeld. De stijl is soms ontleend aan de vroege Woningwet (zie onderstaand voorbeeld) en de Amsterdamse School (bouwstijl). Opmerkelijk is evenwel dat het (soms duurdere) koopwoningen betreft. Soms is een geheel vrije bouwstijl toegepast die hooguit is geïnspireerd door een moeilijk te duiden verleden, waarbij de grens met kitsch soms niet eenvoudig te trekken is. De detaillering is soms opmerkelijk: reeds bij de bouw dichtgemetselde vensters[1] of raamluiken die vast aan de gevel verbonden zijn.
Voorbeelden zijn op vele plaatsen in Nederland te vinden, zodat hier volstaan wordt met enkele voorbeelden: de wijk Brandevoort in Helmond en gedeelten van de wijk Schuytgraaf in Arnhem.
Bij deze naar het verleden verwijzende stijl wordt vaak een historiserend taalgebruik gebruikt: "s" wordt "z", "ui" wordt "uy", "d" wordt "t" en dergelijke verbasteringen. Ook worden aan het verleden referende termen gebruikt als "veste" en dergelijke.
Brandevoort, Helmond
Schuytgraaf, Arnhem
Burgemeester Kootlaan, Uithoorn
Vogellaan, Uithoorn
Kritiek op retro
Mensen en stromingen die vernieuwing en originaliteit waarderen, zien het verschijnsel retro als een vorm van achteruitgang en regressie. Maar ook mensen die denken vanuit de postmoderne traditie menen dat stijlen die zich qua vorm baseren op het modernisme, regressief zijn en (binnen dit postmodernisme paradoxaal genoeg) niet origineel zijn. Zo bestaat er bijvoorbeeld binnen de architectuur een belangrijke modernistische traditie. Vanuit deze modernistische traditie ligt de retro-architectuur (ook wel neotraditionalisme genaamd) onder vuur. Overigens zien andere moderne stromingen het verschijnsel retro juist als respect voor bepaalde traditionele waarden en een behoefte aan identiteit.
Zie ook
Noten
|