Remigius van Reims

De heilige Remigius van Reims (Frans: Saint Remi) (Cerny-en-Laonnois, ca. 437 – Reims, 13 januari 533) was bisschop van Reims.

Schilderij van de doop van Clovis I door Remigius van Reims.

Remigius uitgebeeld in de Sint-Remigiuskerk te Simpelveld

Volgens de getuigenis van Gregorius van Tours doopte hij Clovis I, diens twee zusters Abboflede en Lantechilde, en ongeveer 3000 Frankische krijgslieden op kerstdag van 496. Dit jaartal, alhoewel traditioneel, wordt echter niet gestaafd door andere bronnen. Gregorius van Tours vertelt eveneens dat Remigius al in het jaar 458 op 18-jarige leeftijd tot bisschop werd verkozen, wat zijn ambtstermijn als bisschop ongewoon lang maakt.

Het valt uit deze bron tevens op te maken dat het aannemelijk is (maar niet feitelijk vaststaand) dat Remigius onder de Gallische bisschoppen een zeer vooraanstaande plaats innam, iets dat op senioritas duidt, oftewel primus inter pares ('eerste onder gelijken'). Van een werkelijke positie als primaat van Gallië is echter geen bewijs overgeleverd.

Ander historisch bewijs voor het bestaan van Remigius is te vinden in de vorm van een brief van hem aan Falco, bisschop van Tongeren-Maastricht, gedateerd rond de jaren 511/512.

Zijn feestdag valt op 13 januari en 1 oktober.

In de beeldende kunst is zijn attribuut een duif met een flesje in de snavel.