Putto

Een putto (meervoud: putti of putto's) of amoretto is in de beeldhouw- en schilderkunst een mollig kinderfiguurtje, bijna altijd mannelijk en meestal naakt. Als het kind vleugeltjes heeft, spreekt men ook van een cherubijntje. Putti komen vooral voor in de renaissance-, barok- en rococokunst.

Putto in het barokklooster van Obermarchtal

Vier putti onder de preekstoel van de bedevaartskerk van Klosterlechfeld. Zij symboliseren de vier continenten.

Het woord putto komt uit het Italiaans en was oorspronkelijk een (scheld)naam voor een kleine jongen, van het neutrale Latijn putus (afgeleid van putare 'reinigen').

De voorlopers van de putti waren Cupido(otjes) en de eroten uit de oudheid, minnegodjes die bijvoorbeeld worden aangetroffen op kindersarcofagen, dansend, strijdend, musicerend of anderszins. Het gaat dan over naakte kinderfiguren als begeleiders van de liefdegod Eros. De herleving van deze figuurtjes wordt toegeschreven aan de Florentijnse renaissance-beeldhouwer Donatello (1386-1466).

Putti hadden behalve een decoratieve functie vaak ook een allegorische betekenis.