Publius Servilius Rullus

Publius Servilius Rullus was tribunus plebis in 63 v.Chr..

Publius Servilius Rullus was de zoon van de gelijknamige muntmeester van 89 v. Chr.[1] en schoonzoon van een zekere Valgius, die zich bij de inbeslagnames van goederen door de dictator Lucius Cornelius Sulla met uitgebreide landerijen in het gebied van de Hirpini hebben verrijkt.[2]

Hij stelde een lex agraria (Rogatio Servilia agraria) voor, waartegen de toenmalige consul Marcus Tullius Cicero - met de steun van Lucius Caecilius Rufus - vier redevoeringen hield (De lege agraria contra P. Servilium Rullum), waarvan er drie zijn overgeleverd. Deze waren zo effectief dat Rullus zelf zijn wetsvoorstel introk.

Noten

Plinius maior, Naturalis Historia VIII 210.
Cicero, De lege agraria I 14, II 69, III 3, 8, 13f.

Referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Publius Servilius Rullus op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
art. Servilia gens (23), in F. Lübker - trad. ed. J.D. van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Dordrecht, 1858, p. 879.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Plinius maior, Naturalis Historia VIII 210.

[2] Cicero, De lege agraria I 14, II 69, III 3, 8, 13f.