Publius Flavius Vegetius Renatus

Publius Flavius Vegetius Renatus is, ondanks het weinige dat we van hemzelf weten, een man aan wie we veel van onze kennis over het Romeins leger te danken hebben. In 390 na Christus maakt hij voor een (ongenoemde) keizer een uittreksel uit alle bronnen die hem ter beschikking staan, met het doel de vroegere glorie van het Romeinse leger weer in ere te herstellen na de anarchie van de tweede helft van de vierde eeuw. In Epitoma rei militari (uittreksel van militaire zaken) gaat hij in op elk aspect van rekrutering, training, marsen en veldslagen.

Mulomedicina (1250-1375 ca., Biblioteca Medicea Laurenziana, pluteo 45.19)

Tot ver in de Middeleeuwen blijft dit boek het standaardwerk op militair terrein, en heeft het een grote invloed op de oorlogsvoering. Het oudste bewaard gebleven handschrift dateert uit de zevende eeuw. Alleen al tot 1300 zijn er 54 handgeschreven exemplaren bewaard gebleven, wat een relatief groot aantal is. Tot zijn lezerskring behoorden onder andere Lotharius II, Karel de Kale, Godfried de Plantagenet en Philips de Schone.

De re militari werd circa 1284 in het Frans vertaald als L'art de chevalerie door Jean de Meung, de auteur van het tweede deel van de Roman de la Rose.

Verder worden ook de Digestorum artis mulomedicinae libri quattor, een overzicht over diergeneeskunde in vier delen, waarin de auteur als ervaren paardenfokker tevoorschijn treedt, aan hem toegeschreven. Deze toeschrijving is echter betwist.

  1. Vegetius, De re militari, online versie van The Latin Library
  2. Online versie op de IntraText-site

Bibl.: Nederlandse vertaling van Fik Meijer bij Polak/van Gennep onder de titel: Vegetius, Het Romeinse leger.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.