Publiekrechtelijke erfdienstbaarheden van doorgang (s.s.)

De publiekrechtelijke erfdienstbaarheid van doorgang in de brede zin van het woord (s.l.) is een begrip in het Belgisch goederenrecht. In de strikte zin van het woord (s.s.) slaat het op een administratiefrechtelijk statuut van wegen.

Definitie

Kleine wegen met een particuliere bedding (of op een weg die behoort tot het private domein van een overheid) die de gemeente door dertigjarige verjaring heeft verkregen en die niet voorkomen in de Atlas der Buurtwegen, noch door de gemeente werden erkend als buurtweg[1], zijn te beschouwen als publiekrechtelijke erfdienstbaarheden van doorgang in de strikte zin van het woord. In de Franstalige rechtsleer worden ze vaak “onbenoemde wegen” (voirie innommée) genoemd.

Ze verschillen van de buurtwegen met een particuliere bedding, omdat ze niet onder de administratieve regels van de Buurtwegenwet vallen.

Bronnen, noten en/of referenties

H. VUYE, “Recente Arresten van het Hof van Cassatie 1994”, 93-97 in “Fundamentele regels omtrent buurtwegen - Het arrest van het Hof van Cassatie van 13 januari 1994 (AR. 9551 – Gemeente Plombières t., Leclercq – Eerste Kamer Fr.), nr. 3.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] H. VUYE, “Recente Arresten van het Hof van Cassatie 1994”, 93-97 in “Fundamentele regels omtrent buurtwegen - Het arrest van het Hof van Cassatie van 13 januari 1994 (AR. 9551 – Gemeente Plombières t., Leclercq – Eerste Kamer Fr.), nr. 3.