Pseudomonas
Pseudomonas is een geslacht van bacteriën, waartoe soorten behoren, die planten- en dierziekten kunnen veroorzaken. Zo veroorzaakt Pseudomonas syringae sterfte bij kastanjebomen.
Pseudomonas | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SEM-opname van Pseudomonas aeruginosa. | ||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
Geslacht | ||||||||||
Pseudomonas Migula 1894 | ||||||||||
Aantasting door Pseudomonas syringae bij de paardenkastanje | ||||||||||
Afbeeldingen Pseudomonas op | ||||||||||
Pseudomonas op | ||||||||||
|
Het zijn staafvormige, aerobe, gramnegatieve bacteriën met polaire flagellen, waarmee ze zich kunnen voortbewegen. Er worden geen sporen gevormd. Het genoom van Pseudomonas aeruginosa is volledig in kaart gebracht met DNA-sequentie.[1] Pseudomonas aeruginosa is een schadelijke ziekenhuisbacterie.
Kenmerken en stofwisseling
De grootte varieert van 0,5–1,0 × 1,5–5,0 µm. Ze reageren in de Voges-Proskauer-test negatief, in de katalase-test positief. Bij de meeste soorten is de oxidasetest ook positief, zoals bij bijvoorbeeld Pseudomonas fluorescens, deze soorten hebben tevens een cytochroom c.
Pseudomonas-bacteriën zijn aeroob, dat wil zeggen dat ze bij de energiestofwisseling voor de groei zuurstof nodig hebben, waarbij de zuurstof als elektronenacceptor wordt gebruikt. Suikers worden hierbij langs de Entner-Doudoroff-pathway voor de energiewinning afgebroken. Nitraat kan bij de meeste soorten als alternatieve elektronenacceptor gebruikt worden door middel van denitrificatie. Hierbij wordt nitraat (NO3−) gereduceerd tot moleculaire stikstof (N2). Deze soorten kunnen dus ook zonder zuurstof in leven blijven. Voorbeelden hiervan zijn Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas stutzeri en Pseudomonas denitrificans. Ze worden gebruikt bij de nitraatverwijdering uit afval. Pseudomonas fluorescens daarentegen kan geen nitraat omzetten.
Meerdere Pseudomonas-soorten vormen bij ijzergebrek sideroforen; ten minste 50 verschillende pyoverdinen (fluorescente sideroforen) zijn gevonden[2].
Literatuur
- Michael T. Madigan, John M. Martinko, Jack Parker: Brock - Mikrobiologie. 11. Auflage. Pearson Studium, München 2006, ISBN 3-8274-0566-1
- George M. Garrity: Bergey's manual of systematic bacteriology. 2. Auflage. Springer, New York, 2005, Volume 2: The Proteobacteria, Part B: The Gammaproteobacteria Genus Pseudomonas.
- Martin Dworkin, Stanley Falkow, Eugene Rosenberg, Karl-Heinz Schleifer, Erko Stackebrandt (Hrsg.) The Prokaryotes, A Handbook of the Biology of Bacteria. 7 Bände, 3. Auflage, Springer-Verlag, New York u. a. O., 2006, ISBN 0-387-30740-0. Vol. 6: Proteobacteria: Gamma Subclass ISBN 0-387-30746-X
Externe links
- (en) Immune System's Distress Signal Tells Bacteria When To Strike Back Mechanisme van een verandering van de ongevaarlijke Pseudomonas aeruginosa darmbewoner in een dodelijke, bloedvergiftiging veroorzakende ziekteverwekker
Zie de categorie Pseudomonas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|