Psellus
Michaël Psellus (Grieks: Μιχαήλ Ψελλός, Mikhaēl Psellos) was een belangrijke medespeler en intrigant aan het hof van Byzantium in het midden van de 11e eeuw.
Hij was een geleerd en getalenteerd man, die een belangrijke bijdrage heeft geleverd tot de geschiedschrijving van de tijd van verval die volgde op de dood van Basilius II in 1025. Hij schreef niet alleen over geschiedenis maar hij probeerde ook geschiedenis te schrijven. Hij was verantwoordelijk voor de kroning van Constantijn X Ducas en werd zijn adviseur en de opvoeder van zijn zoon Michael VII. Deze laatste was grotendeels voor de ineenstorting van het rijk in de jaren 70 verantwoordelijk. Ironisch genoeg werd Psellus uiteindelijk door zijn oogappel opzij geschoven, alle lof waarmee hij hem als beste vorst aller tijden beschreef ten spijt.