Prefectuur Africa

De prefectuur Afrika (Latijn: praefectura praetorio Africae) was een belangrijke administratieve onderdeel van het Oost-Romeinse Rijk, na de herovering van noordwestelijk Afrika op de Vandalen in 533-534 door keizer Justinianus I. Het bleef bestaan tot in de eind 580 , toen het werd vervangen door de exarchaat Afrika.

In 533 versloeg het Byzantijnse leger onder Belisarius het Vandaalse Rijk, die de voormalige Romeinse gebieden in Noord-Afrika hadden veroverd. Onmiddellijk na de overwinning, in april 534, publiceerde de keizer Justinianus een wet met betrekking tot de administratieve organisatie van de nieuw verworven gebieden. De oude provincies van het Romeinse Diocees Africa waren grotendeels bewaard gebleven onder de Vandalen. Maar Mauretanië Tingitana, veel van Mauretanië Caesariensis en Mauretanië Sitifensis en grote delen van Numidië en Byzacena, waren verloren gegaan aan Berberstammen, beter bekend onder de naam Mauri. Justinianus herstelde de oude administratieve afdelingen, en de gouverneur in Carthago kreeg de hoogste administratieve rang van praetoriaanse prefect. Hiermee kwam een einde aan het Diocees Africa als een onderdeel van de Prefectuur Italia.

Na de herovering van de verloren provincies op de Mauri rond 580, kreeg de prefectuur een nieuwe administratieve indeling onder de naam exarchaat Afrika. De eerste exarch was generaal Gennadius.