Potjevleesch
Potjevleesch, ook wel gespeld als potjevleisch, is een specialiteit in Frans-Vlaanderen. Het prijkt op de menu's van vele restaurants, niet alleen in de Franse Westhoek, maar ook in steden als Rijsel en Dowaai, waar al eeuwenlang geen Nederlands meer wordt gesproken.
Het is een koud gerecht dat bestaat uit stukjes kip, konijn en rundvlees in gelei.
De eerste vermelding van dit gerecht stamt uit de 14e eeuw en betreft een recept voor ketelvleesch, dat te vinden is in het Viandier de Taillevent, een handschrift op perkament dat bewaard is in de bibliotheek van Valais. Het bevat recepten die toegeschreven worden aan Guillaume Tirel, die keukenmeester was aan het hof van de Franse koning Karel V. Dit boek werd, toen eenmaal de boekdrukkunst werd uitgevonden, herhaaldelijk opnieuw uitgegeven, het laatst in 1604. Het boek was zeer verbreid in grote restaurants.
Dit ketelvleesch werd in kleinere potjes gedaan en als potjevleesch verkocht.
Typerend voor dit gerecht is de oude Vlaamse spelling, die in de naam als het ware 'ingevroren' is.