Pieter Kramer

Als televisieregisseur kreeg hij in de jaren tachtig bekendheid met programma's waarin Arjan Ederveen en Tosca Niterink de hoofdrollen vervulden: Theo en Thea en Kreatief met Kurk. Later won hij samen met Arjan Ederveen voor het tv-drama 30 minuten een Zilveren Nipkowschijf. In 1997 had hij succes met het programma Interieurs waarin mensen vertellen over spullen waarmee ze zich omringd hebben.

Hij regisseerde diverse speelfilms: Theo en Thea en de ontmaskering van het tenenkaasimperium (1989), Ja zuster, nee zuster (2002), met in de hoofdrol Loes Luca, en Ellis in Glamourland (2004), met Linda de Mol en Joan Collins. In 2000 ontving hij een Gouden Kalf voor de televisieserie Hertenkamp en kreeg hij tevens de Albert van Dalsum-oeuvreprijs.

Hij regisseert met regelmaat theaterproducties voor het Ro Theater. In 2010 verfilmde hij Lang en gelukkig, een toneelstuk dat hij eerder voor het Ro Theater regisseerde. In 2014 regisseerde Kramer de koninklijke heropening van het Mauritshuis.

Ook maakte hij in 2014 het televisieprogramma Slaapkamers waarin stellen in bed vertellen over hun leven, liefdes, twijfels en teleurstellingen.

In het verlengde van de voorstellingen voor het Ro Theater liggen de producties die hij maakt voor het DeLaMar Theater. In 2016 waren dat In de ban van Broadway en in 2018 Selma Ann Louis.

Eind 2018 maakt hij voor het Ro Theater een familievoorstelling naar Shakespeares Hamlet. Ook keerde de door hem geregisseerde musical Woef Side Story in 2018 terug in de theaters. Schrijver Don Duyns en regisseur Pieter Kramer kregen in 2019 de Prosceniumprijs voor de familievoorstellingen die zij maakten. In 2019 gaat van dit duo Repelsteeltje en de blinde prinses in première, een familievoorstelling enerzijds gebaseerd op het sprookje Repelsteeltje, anderzijds op de Greet Hofmans-affaire rond koningin Juliana en prins Bernhard in de jaren 50 van de 20e eeuw.