Pieter Gysel

De echte doorbraak voor Gysel volgde in 2003, opnieuw tijdens de Europese kampioenschappen, die ditmaal werden gehouden in Sint-Petersburg. Op de 500 meter werd hij tweede, net zoals op de 3000 meter. Zodoende kon hij twee zilveren medailles op zijn conto bijschrijven. In het algemeen klassement werd hij daar vierde.

In 2004 werden de Europese kampioenschappen gehouden in 2004. Wederom was Gysel van de partij. Ditmaal pakte hij een bronzen medaille op de 1500 meter en wist hij de 3000 meter als winnaar af te sluiten en daarmee de gouden medaille op te strijken. In het klassement kwam hij echter niet voor, aangezien hij op de 500 meter pas 35e werd.

Even werd het stil rondom Pieter Gysel, toen hij geen spraakmakende resultaten meer wist te boeken. De ommekeer leek te komen tijdens het EK van 2005 in Turijn, toen hij de 5e plaats behaalde op de 500 meter. Ook op de 1500 meter werd hij hooguit 5de, om vervolgens weer in mindere prestaties te boeken.

Tijdens het EK Shorttrack 2006 in Krynica Zdrój liet Gysel weer van zich horen. Hij toonde eens te meer goed te kunnen presteren wanneer het een Europees kampioenschap betrof. Dankzij drie zilveren medailles op de 500 meter, de 1500 meter en de 3000 meter behaalde hij een verdienstelijke bronzen plak in het algemeen klassement. Hij kwalificeerde zich voor alle drie de afstanden voor de Olympische Winterspelen 2006.

Op de Spelen strandde Gysel op de 500 meter in de voorronde. Zowel op de 1000 meter als op de 1500 meter haalde hij de halve finale, waarin hij beide keren werd gediskwalificeerd.

Op 4 december 2009 maakte Gysel zijn debuut in het langebaanschaatsen. Tijdens de wereldbekerwedstrijden in Calgary reed hij op de 1500 meter in de B-groep naar de 34e tijd: 1.50,54. Op de 1000 meter zette hij een nieuw Belgisch record neer: 1.11,32.