Pepi II

Pepi II was een zoon van Pepi I en koningin Anchensenpepi II, en ook stiefbroer van Merenre I, de troonopvolger zoon van de eerste vrouw van Pepi I, Anchesenpepi I. Zijn moeder Anchesenpepi II (ook bekend als Ankhes-en-Meryre II) regeerde in naam van Pepi II, toen hij op zesjarige leeftijd de troon erfde. Zij behoorde tot een invloedrijke familie, was de zus van Ankhes-en-Meryre I, beiden dochters van de lokale prins Choei en diens vrouw Nebet. Zij voedde geholpen door haar broer Djaoe, die later vizier werd, de jonge pretendent op. Daarbij wist zij de stabiliteit in Egypte te bewaren.

De koning is dan ook bekend geraakt als de 'langstregerende monarch' ooit, Pepi II regeerde 96 jaar althans volgens de Turijnse papyrus. Sommige archeologen twijfelen aan de 96 jaar, omdat het wel heel lang was en dus ongeloofwaardig. De koning leidde expedities naar de mijnen in Hat-nub en in de Sinaï. Hij voerde oorlog in Nubië, Libië en Azië en ging naar het land Poent toe.

De buitengewoon lange regeerperiode die Pepi II wordt aangemeten werd gekenmerkt door langzame degradatie van de binnenlandse situatie. Bij zijn overlijden zonder een opvolger te hebben nagelaten eindigde het Oude Rijk en namen de ongeregeldheden toe in de periode die Egyptologen gemakshalve de "Eerste tussenperiode" hebben genoemd. In die erg bewogen tijd volgden verschillende kleine heersers elkaar op en bleven slechts korte tijd op de troon, wat aangeeft dat het niet zo best ging in Egypte toen.

• 
  Piramide van Pepi II

Zie de categorie Pepi II van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.