Patrícia Gabancho Ghielmetti

Patrícia Gabancho Ghielmetti (Buenos Aires, 29 september 1952 - Barcelona, 28 november 2017) was een Catalaans schrijfster en journaliste van Argentijnse origine. Ze was een begenadigd spreekster die aan radioprogramma's en talkshows deelnam. Ze was actief in de Catalaanse Beweging en lid van de raad van advies van het Plataforma per la Llengua.[1]

Patrícia Gabancho
PG tekent haar boeken
in de Passeig de Gràcia, 2009
Algemene informatie
Volledige naamPatrícia Gabancho i Ghielmetti
Geboren29 september 1952
GeboorteplaatsBuenos Aires
Overleden28 november 2017
OverlijdensplaatsBarcelona
Land Catalonië (Spanje)
Beroepjournaliste, schrijfster, essayiste.
Werk
Jaren actief1974-2017
Portaal    Literatuur

Ze was de dochter van de Argentijnse intellectueel Abelardo F. Gabancho.[2] Ze studeerde Catalaans in het Casal Català van haar geboortestad. Amper 22 jaar oud is ze in 1974 tijdens de bewogen periode van het einde van de franquistische dictatuur en de Spaanse democratische overgang (1975-1978) naar Barcelona uitgeweken, om te leren begrijpen wat het was te leven in een natie zonder staat, zoals ze later in een interview verklaarde.[3]

Ze heeft boeken geschreven over culturele, historische en stedenbouwkundige onderwerpen, met, onder meer, reflecties over wat een stad tot stad maakt in het algemeen, en Barcelona in het bijzonder.[4] Ze heeft een regelmatige column en publiceert geregeld in het dagblad Ara.[5] Haar essay Crònica de la independència (Kroniek van de onafhankelijkheid) was in 2009 het meest verkochte boek in de categorie non-fictie ter gelegenheid van de Diada de Sant Jordi.[6] Na de Nationale conferentie voor een eigen staat van 30 april 2011 heeft ze zich actief geëngageerd in Assemblea Nacional Catalana en in de culturele en politieke mobilisatie voor de pluralistische betoging die op 11 september 2012 onder het motto Catalonië, een nieuwe Europese staat gepland is.[7] In september 2012 won ze de literaire prijs Premi Prudenci Bertrana voor haar roman La néta d'Adam.[8]

Ze overleed op 65-jarige leeftijd aan kanker.[9]

Werken

  • La néta d'Adam (2012) (vert.: De kleindochter van Adam)
  • L'autonomia que ens cal és la de Portugal (2012) (vert.: De autonomie die bij ons past is die van Portugal)[10]
  • El retorn dels catalans (2010) (vert.: De terugkeer van de Catalanen)[11]
  • La batalla de l'Estatut (2010) (vert.: De strijd voor het Statuut (van Autonomie van Catalonië))[12]
  • Crònica de la independència (2009)[13] (vert.: Kroniek van de onafhankelijkheid)
  • Apàtrides, incultes i (de vegades) analfabets (2008)[14] (vert.: Vaderlandsloos, zonder cultuur en (soms) analfabeet)
  • El fil secret de la història (2007)[15] (vert.: De geheime draad van de geschiedenis)
  • El preu de ser catalans. Una cultura mil·lenària en vies d'extinció (2007)[16] (vert.: Wat het kost Catalaans te zijn. Een duizendjarige cultuur is aan het uitsterven)
  • La postguerra cultural a Barcelona (1939-1959) (2005)[17] (vert.: De cultuur in Barcelona tijdens de eerste jaren na de oorlog)
  • Sobre la immigració (2001), deel 5 van de serie Carta a la societat catalana[18] (vert.: Over immigratie)
  • El Besòs. El riu que mirava passar els trens (1999)[19] (vert.: De Bésos, de rivier die keek naar de voorbijrijdende treinen)
  • El segle XX vist per les àvies, met Emma Aixalà (1999)[20] (vert.: De 20e eeuw door de ogen van grootmoeders)
  • Despert entre adormits. Joan Maragall i la fi de segle a Barcelona (1998)[21] (vert.: Wakker tussen de slapers. Joan Maragall en het fin de siècle in Barcelona)
  • Barcelona, tercera pàtria del tango (met Xavier Febrés). (1990)[22] (vert.: Barcelona, derde vaderland van de tango)
  • Cultura rima amb confitura, bases per a un debat sobre la literatura catalana (1980)[23] (vert.: Cultuur rijmt met confituur, grondvesten voor een debat over de Catalaanse cultuur)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.