Panspermie

De hypothese van panspermia of panspermie stelt dat het leven verspreid in het heelal voorkomt en niet op de aarde zelf is ontstaan. Het zou het gevolg zijn van een "besmetting" met organismen uit de ruimte en sindsdien verder geëvolueerd zijn.

Panspermie

Er zijn nauwelijks aanwijzingen die deze hypothese kunnen tegenspreken of bevestigen. Er is geen leven buiten de aarde bekend.

Panspermie geeft geen antwoord op de vraag hoe het leven elders is ontstaan voordat het op de aarde kwam. Drie varianten van de hypothese zijn:

• Lithopanspermie, wat ook wel bekendstaat als interstellaire panspermie, is een theorie die stelt dat er bevroren aminozuren in meteorieten, kometen of planetoïden zouden zitten en dat die ‘zaden van het leven’ zo van een planeet in het ene naar een planeet in het andere planetenstelsel zijn vervoerd.
• Ballistische panspermie, ook bekend als interplanetaire panspermie, stelt dat er aminozuren zouden zitten in een stuk rots dat door een grote inslag van een planeet is losgekomen. Dit stuk zou dan vervolgens die aminozuren hebben meegenomen naar een andere planeet in hetzelfde planetenstelsel.
• Gedirigeerde panspermie stelt dat er door een geavanceerde buitenaardse groep organismen opzettelijk ‘zaden’ van het leven zouden zijn verspreid.

Bepaalde bacteriesporen kunnen ruimtereizen overleven. Ze zouden kunnen meeliften op ruimtevaartuigen en zo andere planeten besmetten. Dit zou het onderzoek naar buitenaards leven moeilijk maken.[1]

Van beerdiertjes (meercelligen die tot het dierenrijk behoren) is aangetoond dat ze in de ruimte enige tijd kunnen overleven en mogelijk interstellair zouden kunnen reizen wanneer ze opgesloten zouden zijn in een (ijs)komeet.[2] Het is echter de vraag of dit ook praktisch geldt voor interstellaire reizen.