Ol' Dirty Bastard

Ol' Dirty Bastard (ook bekend als ODB, Osirus, Big Baby Jesus, Dirt McGirt, echte naam Russell Tyrone Jones, 15 november 196813 november 2004) was een Amerikaanse rapper. Hij was lid van de rapgroep Wu-Tang Clan, maar vergaarde ook bekendheid als soloartiest. In 1998 had hij samen met Pras Michel en Mýa een nummer 1-hit met het nummer Ghetto Supastar (That Is What You Are).

Een muurschildering in nagedachtenis aan Ol' Dirty Bastard

ODB groeide op in Brooklyn, New York. Al op jonge leeftijd vormde hij met enkele vrienden de Wu-Tang Clan. Hun debuutalbum Enter the Wu-Tang (36 Chambers) was succesvol. ODB's vocale bijdrage kenmerkte zich op dit album door hysterische uithalen.

De moeilijkheden voor ODB begonnen in 1994, toen hij bij een schietpartij met een andere rapper in de maag geschoten werd. In 1995 bracht hij zijn eerste soloalbum uit: Return to the 36 Chambers: The Dirty Version, een bizarre verzameling van tirades, seksistische toespelingen en dronken brabbelpartijen. Het door de RZA geproduceerde album bracht evenwel de hit 'Shimmy Shimmy Ya' voort.

In 1997 werd ODB voor het eerst aangeklaagd door een voormalige vriendin omdat hij geen alimentatie voor hun dochter betaalde. In totaal heeft ODB overigens minstens 7 kinderen.

Tijdens de Grammy Award-show in 1998 stormde ODB plotseling het podium op tijdens de toespraak van Shawn Colvin (die net een Grammy in ontvangst had genomen) en begon hij een verhaal over nieuwe kleren die hij net, speciaal voor deze uitreiking, gekocht had en over het feit dat zijn rapgroep de Wu-Tang Clan geen Grammy gewonnen had voor het beste hiphop-album (hij verloor deze aan Puff Daddy).

Verschillende rechtszaken tegen zijn ex-vrouw volgden in dat jaar. Bij een mislukte roofoverval raakte ODB gewond, hij werd gearresteerd wegens winkeldiefstal en wegens het meerdere malen uiten van terroristische bedreigingen tijdens dronkenschap.

Tijdens een routinecontrole door de politie werd hij later gearresteerd voor poging tot moord en verboden wapenbezit. Waarop deze aanklachten precies gebaseerd waren is nooit duidelijk geworden en ODB werd hier dan ook voor vrijgesproken. Niet veel later werd hij echter gearresteerd voor het rijden zonder geldig rijbewijs, het dragen van een kogelvrij vest en het bij zich hebben van cocaïne, crack en marihuana.

Ondanks de vele rechtszaken bracht ODB in 1999 een nieuw album uit, getiteld Nigga Please. Niet veel later ontvluchtte ODB een door de rechtbank opgelegd rehabilitatieprogramma en was hij een maand spoorloos. Uiteindelijk werd hij gearresteerd en veroordeeld tot twee tot vier jaar gevangenisstraf. In de gevangenis deed hij een mislukte zelfmoordpoging.

Zijn platenmaatschappij heeft sindsdien nog een verzamelalbum uitgebracht getiteld The Trials and Tribulations of Russell Jones, maar problemen met justitie belemmerden zijn carrière.

Hij overleed op 13 november 2004 aan een hartaanval, ontstaan door de combinatie van cocaïne en Tramadol (een pijnstiller). ODB werkte op dat moment aan zijn derde soloalbum, getiteld A son unique dat uitgebracht zou worden bij Roc-A-Fella Records. Door het uit elkaar gaan van de leiding van het label werd de verschijningsdatum echter meerdere malen uitgesteld. Tot op heden is het album nog steeds niet officieel uitgebracht, hoewel het in 2006 korte tijd verkrijgbaar was op iTunes. Het nummer Pop Shots van dit album is wel terechtgekomen op het postuum uitgebrachte 'Osirus, the official mixtape'.

Albums

  • 1995 - Return to the 36 Chambers: The Dirty Version
  • 1999 - Nigga Please
  • 2002 - The Trials and Tribulations of Russell Jones
  • 2004 - In Loving Memory of Russell Jones
  • 2006 - A Son Unique
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.