Northrop YF-17

De Northrop YF-17 was een prototype van een lichtgewicht gevechtsvliegtuig, ontworpen voor het Lightweight Fighter (LWF)-programma van de USAF. Voor dit programma werden in 1972 twee ontwerpen geselecteerd: dat van General Dynamics (de YF-16) en dat van Northrop (de YF-17). Northrop bouwde twee prototypes van de YF-17. Beide types werden door de USAF getest en begin 1975 kondigde deze aan, dat de YF-16 de winnaar was en als F-16 zou geproduceerd worden voor de USAF.

Northrop YF-17
Algemeen
Rollucht-lucht gevechtsvliegtuig
Bemanning1
Status
Eerste vlucht9 juni 1974
Aantal gebouwd2 prototypes
Gebruik-
Afmetingen
Lengte17,0 m
Hoogte5,0 m
Spanwijdte10,5 m
Gewicht
Leeggewicht7.800 kg
Max. gewicht15.580 kg
Krachtbron
Motor(en)General Electric YJ101-100 turbofans met naverbrander
Stuwkracht2x 67 kN
Prestaties
Topsnelheid±Mach 1,95
Vliegbereik4810 km
Dienstplafond15.000 m
Bewapening
Boordgeschut1× M61 20 mm gatling gun
Portaal    Luchtvaart

De tweemotorige YF-17 was ontworpen als gevechtsvliegtuig voor luchtgevechten, en was bewapend met een 20mm-kanon en twee AIM-9 Sidewinder lucht-luchtraketten aan de vleugeluiteinden. Het ontwerp was gebaseerd op de P-530 Cobra van Northrop en de YF-17 kreeg ook de bijnaam "Cobra".

Hoewel de YF-17 verloor van de F-16 in de LWF-competitie, werd het toestel door de US Navy geselecteerd voor haar VFAX-programma (Naval Fighter Attack Experimental). Dat zou uiteindelijk leiden tot de F/A-18 Hornet, waarvoor Northrop en McDonnell Douglas samenwerkten.

Zie de categorie Northrop YF-17 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.