Noordalbingië
Noordalbingië (Latijn: Transalbingia) was een van de vier deelgebieden, behorende tot het vroegmiddeleeuwse Stamhertogdom Saksen. De ligging valt ongeveer samen met het huidige Holstein, inclusief Hamburg. De letterlijke betekenis van Noordalbingië is "gebied ten noorden van de Elbe", naar de gelatiniseerde vorm van de Elbe, Albis.
Reeds voor de vorming van het stamverband der Saksen in de tweede en derde eeuw na Chr., werd het gebied ten noorden van de Elbe bewoond door de oudere, kleinere stam van de Saksen, die zijn naam aan het grotere stamverband leende.
Vanaf de zevende eeuw na Chr. koloniseerden Slavische stammen de streek ten noorden en oosten van de Elbe, en bevolkten de Slavische Abodrieten het oosten van Noordalbingië.
In 804 verleende Karel de Grote de Abodrieten, in ruil voor hun hulp in de Saksenoorlogen, het recht zich te vestigen in Noordalbingië. In 810 echter verschoof Karel de Grote de Frankische rijksgrens noordwaarts tot aan de Eider, ten koste derhalve van het aan de Abodrieten overgedragen gebied. Het duurde nog tot in de Late Middeleeuwen, voor de Holsteinse graven dit gebied daadwerkelijk onder controle kregen.