Nicolaus Vernulaeus

Nicolaus Vernulaeus (de Vernulz) (Robelmont, 1583 - 1649) was een van de belangrijkste neolatijnse toneelschrijvers in de Nederlanden. In Leuven bestond een academisch theater, dat in de figuur van Nicolaus Vernulaeus een begaafd en internationaal geacht tragicus bezat. Hij bracht bij voorkeur figuren uit de middeleeuwse en moderne geschiedenis op de planken, zoals Jeanne d'Arc, Thomas More en Albrecht Wallenstein.

Hij doceerde te Leuven. Hij schreef ook een groot aantal werken over welsprekendheid, politiek, zedenkunde, Romeinse antiquiteiten, enz.

Enkele werken
  • Henricus octavus seu schisma Anglicanum (1624).
  • Discertationum politicarum stylo oratorio explicatarum (decas prima) (1629).
  • Oratio ad studiosam iuventutem (1635).
  • Laudatio funebris imperatoris Ferdinandi II (1637).
  • Virtutum augustissimae gentis Austriacae (1640).
  • Discertationum politicarum stylo oratorio explicatarum (decas secunda) (1646).
  • Observationum politicarum ex Corn. Taciti operibus syntagma (1651).
  • Epitome historiarum ab orbe condito ad haec usque tempora per monarchias quatuor deducta (1654).
  • Academia Lovaniensis. Ejus origo, incrementum, forma, magistratus, facultates, privilegia, scholae, collegia, viri illustres, res gestae (1657).
  • De arte dicendi (1658).
  • Rhetorum Collegii Porcensis Inclytae Academiae Lovaniensis Orationes (1671)
  • Nicolaus Vernulaeus
  • J. Depuydt, ‘Nicolaus Vernulaeus’ in: Jan Bloemendal en Chris Heesakkers, eds., Bio-bibliografie van Nederlandse Humanisten. Digitale uitgave DWC/Huygens Instituut KNAW (Den Haag 2009).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.