Niek van der Schaft

Nicolaas (Niek) van der Schaft (Hof van Delft, 12 april 1893 – ?, ca. 1979) was een Nederlands beeldhouwer.[1] Hij wordt ook vermeld als Nic. van der Schaft.

Niek van der Schaft
Door Van der Schaft ontworpen doopvont bij de doop van prins Willem-Alexander
Persoonsgegevens
Volledige naamNicolaas van der Schaft
GeborenHof van Delft, 12 april 1893
Overledenca. 1979
GeboortelandNederland
Beroep(en)beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Leven en werk

Van der Schaft was een zoon van Nicolaas van der Schaft en Antonia Charlotta Theodora Vermeulen. Hij werd opgeleid aan de Kunstnijverheidsschool Quellinus in Amsterdam, als leerling van Willem Retera, op wiens atelier hij enige tijd werkte. Hij was vanaf 1919 assistent van Arend Odé aan de Technische Hogeschool in Delft. Van der Schaft trouwde in 1921 met de Zeeuwse Maria Pieternella Johanna (Nel) de Munck, waarna hij zich in Middelburg vestigde. Zij woonden later in Utrecht en Rijswijk en kregen vier kinderen.[2]

Van der Schaft was tot 1958 als (restauratie)beeldhouwer in dienst bij het Rijksbureau voor de Monumentenzorg.[3] De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bezit nog een collectie bouwstenen verzameld door Van der Schaft.[4] Hij werkte onder meer aan kerkgebouwen en stadhuizen. Hij maakte in 1962 een doopvont voor de Sint-Jacobskerk dat werd gebruikt bij de doop van onder anderen prins Willem-Alexander (1967) en prinses Amalia (2004). Hij was lid van de Haagsche Schetsclub, waarmee hij ook exposeerde.

Van der Schaft overleed op 86-jarige leeftijd.[2]

Werken (selectie)

Galerij

Zie de categorie Niek van der Schaft van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.