Nagoya

De stad is gelegen in het midden van het eiland Honshu, en is daarmee een belangrijk knooppunt tussen Oost- en West-Japan. Nagoya omvat een oppervlak van 326 km² (ongeveer 24.5 km oost-west bij 25.1 km noord-zuid) op relatief vlak land nabij de zee en nabij de bergen. De gemiddelde jaartemperatuur is 16 °C.

Nagoya heeft zestien wijken (ku):

In 1610 verhuisde Tokugawa Ieyasu de hoofdstad van de provincie Owari van Kiyosu naar de meer strategische, zeven kilometer verderop gelegen locatie van het hedendaagse Nagoya. De stad werd de meest welvarende stad onder bewind van de Tokugawa dynastie in de Edoperiode. De stad had echter veel te lijden van overstromingen van de rivier Kisogawa. De Nederlandse waterbouwkundige Johannis de Rijke ontwikkelde een plan voor kanalisatie van de rivier, dat tussen 1887 en 1912 werd uitgevoerd.

Op 1 oktober 1889 werd Nagoya een stad (shi) met een oppervlakte van 13,44 km² en circa 157.000 inwoners. Op 28 oktober 1891 werd de stad zwaar getroffen door de Mino-Owari-aardbeving.

De moderne stad is zorgvuldig stedenbouwkundig ontworpen na de verwoestende bombardementen van de Tweede Wereldoorlog; de brede straten geven de stad een gevoel van ruimte. Nagoya is uitgegroeid tot een industriële stad, waaronder de textielindustrie en de auto-industrie (Toyota) het meest opvallen. Nagoya is tegenwoordig het hart van de economie, commercie en politiek van de Aichi prefectuur.

Gedurende de gehele twintigste eeuw is de stad blijven groeien door annexatie van aangrenzende gemeentes en dorpen, waarbij de bevolking ook groeide door de aanzuigende werking van de stad. Op 1 september 1956 werd Nagoya een decretaal gedesigneerde stad. Ook daarna is de stad blijven groeien en in 1969 werd de grens van 2 miljoen inwoners gepasseerd.

De stad heeft een eigen internationaal vliegveld ten noorden van de stad, op ongeveer 30 minuten rijden van het centrum met de pendelbussen. Nagoya is eenvoudig te bereiken vanuit Tokio en Osaka door gebruik van de Tokaido Shinkansenhogesnelheidslijn. Binnen het stedelijk gebied kan men zich goed verplaatsen door gebruik te maken van de metro (zie: Metro van Nagoya). Aanvullend stadsvervoer wordt uitgevoerd met bussen. Het autoverkeer wordt over de expressways afgewikkeld, waarbij op sommige trajecten tol is vereist. De reistijden zijn meestal vrij lang door de congestie op de vele aansluitingen op het onderliggende stedelijke netwerk. Men moet rekening houden met een gemiddelde rijsnelheid van 25 km/h in de stedelijke agglomeratie.

Nagoya heeft een stedenband met:[2]

• Los Angeles (Verenigde Staten), sinds 1 april 1959
• Mexico-Stad (Mexico), sinds 16 februari 1978
• Nanking (China), sinds 21 december 1978
• Sydney (Australië), sinds 16 september 1980
• Turijn (Italië), sinds 27 mei 2005
• Antwerpen (België), sinds 28 augustus 2013

Ten noordwesten van Nagoya werd Expo 2005, de wereldtentoonstelling van 2005 gehouden. Het terrein bestond uit twee gebieden, Nagakute en Seto. In het Nagakute gebied werden verleden en toekomst van de aarde getoond. Het Seto-gebied was het spirituele hart van de Expo 2005.

Het meest kenmerkende van de Expo was een verhoogde weg (Global loop) waarover bezoekers zich verplaatsten naar de diverse landententoonstellingen. Door de verhoogde ligging konden bezoekers genieten van de natuur zonder deze aan te tasten.

Om de vele bezoekers te kunnen ontvangen werd een nieuw eilandvliegveld gebouwd in een buitenwijk van Nagoya. Dit vliegveld, met de naam Chubu Centrair International Airport werd op 17 februari 2005 in gebruik genomen.

• Oda Nobunaga (1534-1582), daimyo
• Toyotomi Hideyoshi (1536-1598), daimyo
• Maeda Toshiie (1539-1599), generaal
• Kato Kiyomasa (1562-1611), daimyo
• Toshiki Kaifu (1931), premier van Japan (1989-1991)
• Masaichi Kaneda (1933), honkbalspeler (werper)
• Shusaku Arakawa (1936-2010), artiest en architect
• Susumu Tonegawa (1939), wetenschapper en Nobelprijswinnaar (1987)
• Toshihide Maskawa (1940), natuurkundige en Nobelprijswinnaar (2008)
• Akinori Nakayama (1943), turner
• Makoto Kobayashi (1944), natuurkundige en Nobelprijswinnaar (2008)
• Yoshinori Shimizu (1947), auteur
• Kazuko Sugiyama (1947), pseudoniem van stemartieste Kazuko Shibukawa
• Takashi Kawamura (1948), politicus van de DPJ
• Hirotaka Suzuoki (1950-2006), stemartiest
• Shigefumi Mori (1951), wiskundige
• Haruka Takachiho (1951), pseudoniem van SF-schrijver Kimiyoshi Takekawa
• Masahiro Andoh (1954), componist en gitarist
• Hisashi Nozawa (1960-2004), scriptschrijver
• Tatsuya Egawa (1961), mangaka
• Koji Kondo (1961), componist
• Motohisa Furukawa (1965), politicus van de DPJ
• Hisayasu Nagata (1969-2009), politicus van de DPJ
• Midori Ito (1969), kunstschaatsster, wereldkampioen in 1989
• Yutaka Akita (1970), voetballer
• Ryuji Sato (1977), voetbalscheidsrechter
• Shintaro Tokita (1978), J-popartiest
• Karina Nose (1984), model en actrice
• Miki Ando (1987), kunstschaatsster
• Mao Asada (1990), kunstschaatsster
• Kanako Murakami (1994), kunstschaatsster
• Shoma Uno (1997), kunstschaatser

• Kasugai
• Kitanagoya
• Kiyosu
• Nisshin
• Obu
• Owariasahi
• Seto
• Tokai
• Toyoake

• (en) Officiële website

Zie de categorie Nagoya van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Prefectuur Aichi

Steden: Aisai · Ama · Anjo · Chiryu · Chita · Gamagori · Handa · Hekinan · Ichinomiya · Inazawa · Inuyama · Iwakura · Kariya · Kasugai · Kitanagoya · Kiyosu · Komaki · Konan · Miyoshi · Nagakute · Nagoya (hoofdstad) · Nishio · Nisshin · Okazaki · Obu · Owariasahi · Seto · Shinshiro · Tahara · Takahama · Tokoname · Tokai · Toyoake · Toyohashi · Toyokawa · Toyota · Tsushima · Yatomi Districten: Aichi · Ama · Chita · Kitashitara · Nishikasugai · Niwa · Nukata Gemeenten per district

Decretaal gedesigneerde steden
Chiba · Fukuoka · Hamamatsu · Hiroshima · Kawasaki · Kitakyushu · Kioto · Kobe · Kumamoto · Nagoya · Niigata · Okayama · Osaka · Sagamihara · Saitama · Sakai · Sapporo · Sendai · Shizuoka · Yokohama