Museumkerk Sint Pieter (Rekem)

In 989 wordt binnen de muren van een toenmalige Karolingische vesting, waar later het Kasteel d'Aspremont-Lynden gebouwd zou worden, een eerste kapel opgericht die in 1231 wordt vervangen door een kerk. In 1400 wordt deze kerk door de Luikenaren verwoest en in 1463 hersteld. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog raakt de kerk tot tweemaal toe zwaar beschadigd. In 1579 wordt ze tijdens de Spaanse belegering verwoest en in 1590 weer hersteld. In 1638 raakt de kerk door brand zwaar beschadigd tijdens de Franse invallen en in 1640 wordt de kerk opnieuw hersteld.

De eerste kerk buiten de vestingmuren dateert van 1722. De werken beginnen reeds in 1707 op last van graaf Ernest d'Aspremont-Lynden, maar worden nog datzelfde jaar stilgelegd om pas in 1722 te worden hervat. Deze kerk brandt in 1755 af en wordt hersteld in 1773. Vanaf 1956 raakt ze in onbruik en vanaf 1970 krijgt de kerk een functie als museumkerk. In die hoedanigheid maakt ze tegenwoordig deel uit van het historisch erfgoed Oud-Rekem.

Het bakstenen kerkgebouw in barokstijl, met een afwerking in kalksteen bevindt zich thans aan de Groenplaats. De vierkante toren aan de noordzijde bestaat uit vijf geledingen, afgescheiden door eenmaal een kalkstenen lijst en voorts mergelstenen lijsten. De bekroning is klokvormig met een leien naaldspits. De ellipsvormige, mergelstenen vensters zijn omlijst met gesculpteerde sluitstenen. De rondbogige galmgaten aan iedere zijde hebben licht uitspringende sluitstenen en imposten.

De zijaltaren bezitten schilderijen van respectievelijk Maria-Hemelvaart en Maria Magdalena, beide uit 1775. Van 1784 dateert een beeld van Jan Nepomuk, vervaardigd door Renier Delcommune. Uit eind 17e eeuw zijn er beelden van de Heilige Norbertus en de Heilige Rochus, Sint-Petrus en Augustinus van Hippo, alsmede een kruisbeeld van gepolychromeerd hout. Een beeld van Sint-Petronella stamt uit de eerste helft van de 18e eeuw. Uit omstreeks 1700 zijn een Sint-Jozefbeeld en een Onze-Lieve-Vrouw met Kind.

Het hoofdaltaar, uit ongeveer 1725, is een portiekaltaar van gemarmerd hout en draagt de wapens van 't Serclaes de Tilly en d'Aspremont-Lynden. De zijaltaren, uit omstreeks 1775, tonen respectievelijk de Heilige Geest en het Oog Gods. De eikenhouten preekstoel is uit 1650, het orgel uit 1808, met het chronogram: In novo organo cantate cantica domino. Het marmeren doopvont is uit 1661.

• 
  Vooraanzicht
• 
  Detail toren en zuidbeuk
• 
  Barok hoofdaltaar
• 
  Preekstoel uit 1650

• Onroerend erfgoed

Zie de categorie Sint-Pieterskerk (Oud-Rekem) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.