Miep Gies

Hermine (Miep) Gies-Santrouschitz (Wenen (Oostenrijk-Hongarije), 15 februari 1909Hoorn, 11 januari 2010) was een Nederlandse verzetsstrijdster in de Tweede Wereldoorlog. Ze hielp de onderduikers in het Achterhuis en zorgde ervoor dat het dagboek van Anne Frank bewaard bleef.

Miep Gies
Miep Gies in 1987
Algemene informatie
Volledige naamHermine Gies-Santrouschitz
GeborenWenen (Oostenrijk-Hongarije), 15 februari 1909
OverledenHoorn, 11 januari 2010
Nationaliteit Nederland
Websitehttp://www.miepgies.nl/
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Biografie

Miep Gies werd geboren als Hermine Santrouschitz in de toenmalige dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije. In december 1920 werd ze op 11-jarige leeftijd geadopteerd door de familie Nieuwenburg uit Leiden − die later verhuisde naar Amsterdam − als een van de duizenden, veelal ondervoede, Oostenrijkse kinderen die in het kader van een landelijke actie voor enige tijd naar Nederland gehaald werden om aan te kunnen sterken. Op 24-jarige leeftijd vond ze er werk bij Opekta, een bedrijf van Otto Frank, de vader van Anne Frank. Zij trouwde op 16 juli 1941 met Jan Gies en ze kregen één zoon.

Wegens haar verdiensten ontving zij diverse onderscheidingen in Nederland, Duitsland en Israël. In 1971 werd haar door Israël de eretitel Rechtvaardige onder de Volkeren (Yad Vashem) verleend.[1][2]

Haar man overleed in 1993. Ze trad de laatste jaren van haar leven niet meer op in het openbaar of voor televisiecamera's, maar opende nog wel in eigen beheer, niet lang voor haar dood, een website waarop ze haar visie op de gebeurtenissen uit die tijd weergaf. In 2009 vierde zij in besloten kring haar honderdste verjaardag. Via het Anne Frank Huis werd bekendgemaakt dat zij in een redelijk goede gezondheid verkeerde en betrokken bleef bij de herdenking van Anne Frank en de verspreiding van "de boodschap van haar verhaal". Later maakte Gies via het Anne Frank Huis bekend dat ze niet bang was om te overlijden: "Ik heb vrede als het nu eindigt. Alles gaat langzamer. Iedere dag is hetzelfde. Ik wil zo graag nog van alles kunnen doen, maar ik kan niet meer." Ze overleed, 100 jaar oud, na een kort ziekbed op 11 januari 2010.

Anne Frank

Toen Otto Frank aan Gies kenbaar maakte dat hij en zijn gezin moesten onderduiken, was Gies direct bereid om hen tijdens de onderduik te voorzien van eten en nieuws. Van 6 juli 1942 tot 4 augustus 1944 vormde Gies samen met Johannes Kleiman, Victor Kugler, Bep Voskuijl, Jan Gies en Johan Voskuijl een team van helpers van acht Joodse onderduikers in het Achterhuis aan de Prinsengracht 263 in Amsterdam. In hetzelfde pand was aan de voorzijde het kantoor van Otto Frank gevestigd, waar Gies als secretaresse werkte. Op 18 december 1941 verdween Otto Frank uit de directie van zijn firma Pectacon. Zijn andere firma, Opekta, die handelde in een natuurlijk bindmiddel voor jam, werd omgedoopt tot N.V. Handelsvereeniging Gies & Co, waardoor ze een neutrale firma werd.

Na het verraad en het wegvoeren van de onderduikers zorgden Gies en haar collega Bep Voskuijl ervoor dat het dagboek van de jongste van de onderduikers, Anne Frank, uit Duitse handen bleef. Gies bewaarde Annes schrijfsels ongelezen in een lade van haar bureau en gaf ze na de oorlog aan Annes vader, die als enige van de acht de concentratiekampen overleefde. Hij zorgde ervoor dat Annes erfenis in 1947 werd uitgegeven onder de titel Het Achterhuis.

Gies kende de zusjes Anne en Margot al van zeer jongs af aan. Samen met Jan Gies werd ze regelmatig bij de familie Frank uitgenodigd op het Merwedeplein. Ze herinnerde zich Anne als een leergierige kleuter met pretoogjes, die graag sprak, maar direct vol aandacht was als iemand haar aansprak of iets vertelde.

Planetoïde

In oktober 2009 vernoemde de Internationale Astronomische Unie een planetoïde naar Miep Gies.[3] Het betreft een in 1972 ontdekte planetoïde die zich op een afstand van 327 miljoen tot 441 miljoen kilometer van de zon beweegt, tussen de planeten Mars en Jupiter. 'Miepgies' heeft een doorsnee van naar schatting zeven kilometer en bestaat voornamelijk uit rotsachtige materie.

Bronnen, noten en referenties

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.