Michael Bishop
Michael Bishop (Lincoln (Nebraska), 12 november 1945) is een Amerikaanse sciencefictionschrijver. Hij schrijft ook onder het pseudoniem Philip Lawson. Bishop studeerde Engels aan de Universiteit van Georgia.
Zijn eerste gepubliceerde kort verhaal was Piñon Fall in 1969. Hij won de Nebula Award in 1982 voor de 'novelette' The Quickening en in 1983 voor de roman No Enemy But Time. Hij is negen keer genomineerd geweest voor de Hugo Award. Hij won de Locus Award vier keer: in de categorie beste novelle voor The Samurai and the Willows in 1977 en voor Her Habiline Husband in 1983. Daarnaast in de categorie beste verzamelbundel voor Light Years and Dark in 1984 en voor beste fantasy roman met Brittle Innings in 1994. De Mythopoeic Award won hij in 1989 voor Unicorn Mountain.
Bishop woont met zijn vrouw en twee kinderen in Pine Mountain, Georgia.
Bibliografie
Urban Nucleus serie
- A Little Knowledge (1977)
- Catacomb Years (1978)
- Under Heaven's Bridge (1981 – met Ian Watson)
Will Keats serie (als Philip Lawson, met Paul Di Filippo)
- Would It Kill You to Smile? (1998)
- Muskrat Courage (2000)
Overige romans
- A Funeral for the Eyes of Fire (1975)
- And Strange at Ecbatan the Trees (1976) (ook gepubliceerd als Beneath the Shattered Moons)
- Stolen Faces (1977)
- Transfigurations (1979)
- Eyes of Fire (1980)
- No Enemy But Time (1982)
- Who Made Stevie Crye? (1984)
- Ancient of Days (1985)
- Philip K Dick Is Dead, Alas (1987) (ook gepubliceerd als The Secret Ascension)
- Unicorn Mountain (1988)
- Count Geiger's Blues (1992)
- Brittle Innings (1994)
Verhalenbundels
- Blooded on Arachne (1982)
- One Winter in Eden (1984)
- Close Encounters With the Deity (1986)
- Emphatically Not SF, Almost (1990)
- At the City Limits of Fate (1996)
- Blue Kansas Sky (2000)
- Brighten to Incandescence (2003)