Mercury Seven

De Mercury Seven waren zeven testpiloten van de Amerikaanse strijdkrachten die in 1959 uitgekozen werden om astronaut te worden in Amerika's eerste ruimtevaartprogramma, het Mercury programma. Dit programma was de Amerikaanse kant van de "space race" (de ruimtewedloop) met de Sovjet-Unie die in 1957 begon na de lancering van de Spoetnik ruimtesonde en was ook de eerste stap van de Amerikanen op weg naar het Apolloprogramma en de maan.

Achter - Shepard, Grissom, Cooper; Voor - Schirra, Slayton, Glenn, Carpenter (1960)

Op 5 januari 1959 publiceerde NASA de toelatingseisen voor geïnteresseerden. De kwalificaties waaraan de kandidaat astronauten moesten voldoen luidden als volgt:

  • Leeftijd jonger dan 40 jaar
  • Goede gezondheid
  • Lichaamslengte < 1,78 m
  • Een afgeronde voortgezette opleiding
  • Minstens 1500 vlieguren op jets

Hoewel de inschrijving in principe openstond voor iedereen, betekende dit dat slechts testpiloten van het leger hier aan voldeden.

Na een batterij zeer uitvoerige tests (die soms van twijfelachtige waarde waren), werden de volgende piloten geselecteerd voor het Mercury programma en werden zij de Mercury Seven:

Donald (Deke) Slayton werd weliswaar toch afgekeurd wegens medische problemen, maar vloog jaren later (1975) alsnog als bemanningslid van het Apollo-Sojoez-testproject.

Met de dood van John Glenn op 8 december 2016 is geen van de astronauten van de Mercury 7 nog in leven.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.