Mercedes-Benz OM636

Deze motoren werden in personenwagens, transportbusjes en kleine vrachtwagens van Mercedes-Benz en ook andere fabrikanten gebruikt. Van het eind van de jaren veertig tot eind van de jaren zeventig werden meer dan een miljoen stuks gebouwd. Dit motortype was niet alleen in de personenauto's, maar ook in andere toepassingen zeer succesvol als aandrijving voor heftrucks, boten, noodaggregraten et cetera. Ze zijn zelfs nu nog met duizenden exemplaren onderweg op 's werelds wegen.

De afkorting "OM" betekent "Oel-Motor" (motor, gestookt met lichte olie/diesel) en geeft tot op vandaag de dag de typecode aan van de dieselmotoren van Mercedes-Benz.

De OM636-motor kwam in 1949 in het model 170D van de serie W136 op de markt. Het was de eerste naoorlogse dieselpersonenwagen en de derde dieselpersonenwagen überhaupt, na de Mercedes-Benz 260 D en de Hanomag Rekord van voor de oorlog. De basisversie bood 28 kW (38 pk) vermogen uit 1,7 liter cilinderinhoud.

Ook de opvolger van de 170D, de 180D (W120, kleine "Ponton"), gebruikte de OM636, met licht vergrote inhoud van 1,8 liter en 32 kW (43 pk) vermogen. In beide carrosserievarianten werd dit motortype de oervorm van de legendarische, onverwoesbare Mercedes-dieselmotoren. Taxichauffeurs roemden weids de enorme kilometerstanden van over de 500.000 kilometer voor een enkele motor.

Na 1961, met het verschijnen van de W110 ("Heckflosse") werd de OM636 niet meer in personenwagens van Mercedes-Benz gebruikt. De modernere opvolger OM621 was (met 1,9 liter, later 2,0 liter cilinderinhoud, bovenliggende nokkenas (OHC) en een vermogen van 50, later 55 pk en ongeveer gelijk verbruik) stukken beter dan de oude motor, niet in het minst wat levensduur betreft.