Meelfabriek

Een meelfabriek is een fabriek waar, met behulp van machines, graan wordt vermalen tot meel, op industriële schaal. Feitelijk is de meelfabriek de industriële opvolger van de korenmolen. Een tussenvorm was de installatie van een stoommachine, elektromotor, gasmotor of een soortgelijke aandrijving in de windmolen. Een meelfabriek werd in de begintijd wel een vuurmolen genoemd, daar de aanwezige stoommachine ontzag inboezemde. Ook de benaming stoomkorenmolen kwam voor.

Computergestuurde meelfabriek

Walsinrichting

Meelfabrieken ontstonden vanuit molenaars, bakkerijen en als projecten van industriëlen. In een meelfabriek geschiedt het malen niet met molenstenen, maar door middel van walsen. Het graan wordt door zes achter elkaar staande walsenstoelen gemalen tot meel. De walsen van de eerste walsenstoel hebben het diepste profiel, dat steeds minder diep wordt bij de volgende walsenstoelen. De walsen van de laatste walsenstoel zijn bijna glad. De bloem uit de eerste walsenstoel heeft de hoogste kwaliteit. Bij het verder uitmalen worden steeds meer zemeldelen zo fijn vermalen dat ze in de bloem terechtkomen. In Duitsland en Italië worden de verschillende bloemkwaliteiten ook apart verkocht. Zo is Farino 00 de hoogste Italiaanse kwaliteitsaanduiding en Type 405 de hoogste Duitse kwaliteitsaanduiding. Verder zijn in een meelfabriek zeefinrichtingen en silo's aanwezig. Aan- en afvoer geschiedt gewoonlijk per schip respectievelijk vrachtauto, waartoe ook allerlei laad- en losinrichtingen en verpakkingsinrichtingen onderdeel van de fabriek uitmaken. Meestal bezit een meelfabriek een kade met loskranen.

Door concentratie in steeds grotere eenheden zijn tal van oorspronkelijke meelfabrieken weer gesloten. Enkele zijn als monument geklasseerd en hebben een nieuwe functie gekregen.