Max Bennett
Max Bennett (Des Moines, 24 mei 1928 - San Clemente, 14 september 2018)[1] was een Amerikaanse jazzbassist.
Max Bennett
| ||||
Max Bennett in 1976 | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 24 mei 1928 | |||
Geboorteplaats | Des Moines | |||
Overleden | 14 september 2018 | |||
Overlijdensplaats | San Clemente (Californië) | |||
Land | ||||
Werk | ||||
Genre(s) | Jazz | |||
Beroep | Muzikant | |||
Instrument(en) | Basgitaar | |||
(en) IMDb-profiel (en) Allmusic-profiel | ||||
|
Carrière
Aan het begin van zijn carrière speelde Bennett bij Herbie Fields (1949), Georgie Auld, Terry Gibbs en Charlie Ventura (1950/51). Van 1951 tot 1953 vervulde hij zijn militaire dienstplicht in de United States Army. In 1954 speelde hij bij Stan Kenton. Bennett leidde daarna zijn eigen formatie en begeleidde de zangeressen Peggy Lee (1955/56) en Ella Fitzgerald (1957/58) en speelde hij in 1959 bij Terry Gibbs. Bovendien maakte Bennett opnamen met het Sauter-Finegan Orchestra (1954), Charlie Mariano, Conte Candoli, Bob Cooper, Bill Holman, Stan Levey, Lou Levy, Coleman Hawkins, Jack Montrose en Frank Zappa.
Discografie
- 1953: Charlie Mariano: Charlie Mariano (Bethlehem Records)
- 1957: Lou Levy Trio: A Most Musical Fella (RCA Victor)
- 1958: Ella Fitzgerald: Ella in Rome: The Birthday Concert (Verve Records, 1988)
- 1959: Terry Gibbs: Dream Band (Vol. 1) (Contemporary Records)
- 1960: Coleman Hawkins: Bean Stalkin’ (Pablo Records, 1988)
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.