Mary Ritter Beard

Tijdens het verblijf in Engeland ontwikkelde Beard een interesse in de arbeidersklasse en de vrouwenbeweging. Ze kwam in contact met een aantal feministen en socialisten, waaronder Emmeline Pankhurst en haar dochters en Peter Kropotkin. Beïnvloed door deze contacten begon Beard in Engeland te schrijven over sociale hervormingen met betrekking tot de arbeidersklasse en positie van vrouwen.

Beard was actief in the Women’s Trade Union League (WTUL) waarin het bewerkstelligen van betere werkomstandigheden voor vrouwen centraal stond. Bij de WTUL raakte Beard geïnteresseerd in het vrouwenkiesrecht als een middel om de arbeidersklasse te helpen. Beard was tevens lid van een aantal feministische verenigingen, waaronder the New York City Suffrage Party waarvoor ze, naast een rol binnen het bestuur, ook redacteur van The Woman Voter was. In 1913 verliet ze deze vereniging om zich aan te sluiten bij the Congressional Union for Woman Suffrage (CU) waar ze onder andere editor van het weekblad The Suffragist werd. Als lid van de CU nam ze veel taken op zich. Zo hielp ze, naast het geven van lezingen en schrijven van artikelen, bij het uitstippelen van de CU’s strategie en het organiseren van demonstraties.

Samen met haar echtgenoot publiceerde Beard een aantal boeken (hoewel haar bijdrage door tijdgenoten vaak over het hoofd gezien werd). Hun eerste gezamenlijke werk was het schoolboek American Citizenship, gepubliceerd in 1914. Een jaar later gaf Beard haar eerste zelfstandige werk Woman’s Work in Municipalities uit. Beard onderschreef het belang van het schrijven van vrouwengeschiedenis en was van mening dat het onmogelijk was de Amerikaanse maatschappij te begrijpen zonder de bijdrage van vrouwen te erkennen. Om vrouwengeschiedenis onder de aandacht te brengen schreef Beard pamfletten, artikelen en boeken en gaf ze lezingen en radio-optredens. Haar bekendste werk is Woman as Force in History (1946).

Nadat het vrouwenkiesrecht door het Negentiende amendement van de grondwet van de Verenigde Staten een feit werd richtte Beard zich volledig op het belang van vrouwengeschiedenis. Samen met haar man was ze betrokken bij de New History beweging. In het werk van deze beweging werd de rol van vrouwen door de geschiedenis heen zichtbaarder gemaakt. Beard was het niet eens met feministische tijdgenoten die van mening waren dat vrouwen dienden te streven naar gelijkheid met de man. Ze vond dat zowel mannen als vrouwen belangrijke bijdragen aan de geschiedenis en maatschappij leverden en hadden geleverd, maar was van mening dat deze bijdragen verschilden en dat het streven naar volledige gelijkheid daarom averechts zou werken.

Hoewel Beard belangrijke stappen heeft gezet met betrekking tot het archiveren van vrouwengeschiedenis, wilde zij net als haar man Charles dat al haar papieren en manuscripten na haar dood vernietigd werden. Tevens wilde zij niet dat haar brieven gepubliceerd werden. Beard ligt naast haar man begraven op Ferncliff Cemetery te Hartsdale in Winchester County, New York.