Marinus Snoeren
Marinus Arnoldus Johannes Snoeren (Den Haag, 16 oktober 1919 - 11 juli 1982) was een Nederlandse cellist gespecialiseerd in barokmuziek.
Marinus Snoeren
| ||||
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Marinus Arnoldus Johannes Snoeren | |||
| Geboren | 16 oktober 1919 | |||
| Overleden | 11 juli 1982 | |||
| Land |  | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Klassiek | |||
| Beroep | Cellist | |||
| Instrument(en) | Cello | |||
| Invloed(en) | Pablo | |||
| Label(s) | Privé | |||
| Act(s) | Bach Suites | |||
| Bekende instrumenten | ||||
| Cello | ||||
| ||||
Aanvankelijk kreeg Snoeren les van zijn buurman, later studeerde hij aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Hij won de Prix d'excellence in 1939. Vanaf 1949 was hij als cellist verbonden aan hetResidentie Orkest. In 1959 werd hij docent aan de Leidsche Muziekschool. Daarnaast was Snoeren bekend als de pedagoog achter Anner Bijlsma. Hij werd wel de "aristocrat of cellists" genoemd.
Gedurende vele jaren vormde Snoeren een quartet Dilligentia. Hij toerde intensief langs de Europese concertzalen en daarbuiten. Hij speelde cello concerto's onder Jean Martinon. Rien Snoeren, zijn oudste zoon, is dirigent componist.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |