Marcus Aemilius Lepidus (consul in 232 en 220 v.Chr.)

Marcus Aemilius Lepidus (Latijn: M. Aemilius M. f. M. n. Lepidus; - 216 v.Chr.[1]) was waarschijnlijk een kleinzoon van Marcus Aemilius Lepidus (consul in 285 v.Chr.), een augur en tweemaal consul[2] in 232 en 221/220 v.Chr.

Zijn eerste consulaat was in 232 v.Chr., toen de lex Flaminia agraria van Gaius Flaminius Nepos werd goedgekeurd.[3]

Maar de datering van zijn tweede consulaat is onzeker. Het is gesuggereerd dat hij consul suffectus was in 221[4] of 220 v.Chr.[5]

Hij stierf in het jaar van de slag bij Cannae (216 v.Chr.); zijn drie zonen (Marcus Aemilius Lepidus (praetor in 218 v.Chr.), Lucius Aemilius Lepidus, Quintus Aemilius Lepidus) hielden ter ere van hem begrafenisspelen (munera) die drie dagen lang duurden en waarbij tweeëntwintig paar gladiatoren op het Forum Romanum vochten.[6]

Noten
  1. Livius, Ab Urbe condita XXIII 30.15.
  2. Livius, Ab Urbe condita XXIII 30.15
  3. Polybios, II 21.7, Cicero, Cato maior de senectute 11, Zonaras, Epitome Historiarum VIII p. 401, c.
  4. T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, I, New York, 1951, pp. 234-235 (n. 2).
  5. Pighius, Annales Magistratuum Romanorum.
  6. Livius, Ab Urbe condita XXIII 30.15-16.

Referenties
  • T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, I, New York, 1951.
  • W. Smith, art. Lepidus (2), in W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, II, Boston, 1867, pp. 762-763.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.