Marcel Mauss

Marcel Mauss (Épinal, 10 mei 1872 - Parijs, 1 februari 1950)[1] was een belangrijke Franse etnoloog. Hij was een neef van Emile Durkheim, maar was in veel sterkere mate empirisch georiënteerd dan de laatste. Mauss trachtte sociale feiten in hun totaliteit te zien en te begrijpen. Hij benoemde dit met de uitdrukking 'fait social total'. Mauss koos ervoor om het menselijk wezen te begrijpen in het licht van diens concrete werkelijkheid, dat wil zeggen vanuit het drievoudige gezichtspunt van fysiologie, psychologie en sociologie.

Marcel Mauss
Tekening van Marcel Mauss
Algemene informatie
Geboren	Épinal, 10 mei 1872
Overleden	Parijs, 1 februari 1950
Nationaliteit	Frankrijk
Beroep	Etnoloog, docent
Bekend van	Essai sur le don, L'Année Sociologique
Handtekening
Portaal    Wetenschap & Technologie

Zijn Essai sur le don (de gift) gaat onder andere over het verschijnsel ruilen in archaïsche samenlevingen.
In die context is ruilen in alle opzichten een maatschappelijke activiteit, een tegelijkertijd economisch, juridisch, moreel, esthetisch, religieus, mythologisch en socio-morfologisch fenomeen. Dit overstijgt vergaand het mensbeeld van de rationele Homo oeconomicus en onze economie).

Marcel Mauss doceerde aan de École pratique des hautes études, en werd later hoogleraar aan het Collège de France. Samen met zijn leermeester Emile Durkheim richtte Mauss het tijdschrift L'Année Sociologique op. In 1925 stichtte hij samen met Paul Rivert het Institut d'Ethnologie in Parijs.

Een van de leerlingen van Mauss was Jean Rouch.

Ondanks zijn empirische instelling behoorde Mauss tot het gilde der studeerkamer-etnologen en heeft nimmer tussen echte mensen in verre streken veldwerk verricht, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Bronisław Malinowski.