Maffia

De Siciliaanse maffia is een belangrijke speler in de internationale drugshandel. In 2003 heeft de Siciliaanse maffia naar schatting ruim € 8 miljard omgezet met de handel in drugs.

In 2003 is door de Siciliaanse maffia naar schatting een omzet geboekt van ruim € 1,5 miljard door wapenhandel.

Een publicatie uit 2007 van Confesercenti (een Italiaanse vereniging van kleine bedrijven) meldde dat ongeveer 25,2% van alle Siciliaanse bedrijven geld verschuldigd zijn en een bedrag van rond de € 1,4 miljard per jaar betalen aan maffioze woekeraars. Dit gebeurt onder bedreigingen en met exorbitante winstmarges.

De oorspronkelijke maffia is ontstaan op Sicilië (zie Cosa Nostra), als antwoord op de 'overheersing' van de verschillende regeringen en tegenwoordig die van Rome. De term is zeer waarschijnlijk ontleend aan een folkloristisch toneelstuk van Giuseppe Rizzotto, getiteld "I Mafiusi di la Vicaria".

Een andere verklaring is dat de naam kan verwijzen naar de Arabische overheersers die in het Saracenen-tijdperk Palermo regeerden, namelijk de stam Ma Afir. Nog een mogelijke, Arabische invloed is Mu Afat. Mu betekent moed, Afat het beschermen van de zwakkeren tegenover de sterken.

Ook zou de naam MAFIA een afkorting kunnen zijn voor Morte alla Francia Italia Anela, dat zoveel als "Dood aan Frankrijk is Italiës Verlangen" betekent. Dit gezegde zou komen uit de tijd dat Sicilië bezet was door de Fransen. Het verhaal gaat, dat op een dag een Siciliaans meisje verkracht werd door een Franse soldaat, wat de druppel bleek voor de onderdrukte Sicilianen die gewapend met zeis, bijl en de Siciliaanse lupura (een Siciliaans woord voor afgezaagd dubbelloops jachtgeweer) de Franse bezetters van het eiland hebben geweerd.

Op Sicilië zelf zegt men dat de maffiosi boeren waren die met beschilderde ezelskarren in de 19e eeuw naar het noorden vertrokken en vochten voor de onafhankelijkheid van Zuid-Italia tegen het overheersende noorden nadat het arme noorden het rijke zuiden ontdaan had van alle fabrieken en deze verplaatst had naar het noorden om daar de economie nieuw leven in te blazen.

Het ontstaan van de maffia begint al ruim voor de 19e eeuw. Het Sicilië van toen was puur agrarisch en in het bezit van adellijke landeigenaren, meestal met de status van baron. Deze 'nobili' staken natuurlijk niet zelf de handen uit de mouwen om het land te bewerken. Tegen een percentage van de oogst en een pachtsom, verdeelden zij het land onder de boeren. Om toezicht te houden op het eigendom en er zeker van te zijn dat de oogst voldoende zou opbrengen, namen zij opzichters in dienst. Deze opzichters werden door de pachters 'hoofd', ofwel 'capo' genoemd. Deze capo was het aanspreekpunt voor het herverpachten van de landerijen en nog belangrijker de verdeling van het regenwater dat werd opgeslagen in de bassins ten behoeve van irrigatie. Het irrigeren van de akkers op het zeer droge eiland was de enige garantie voor welstand. Kort gezegd: wie het water bezat of verdeelde, bezat ook de rijkdom en daardoor de macht. Opzichters waren corrupt, en vrij om te beschikken over het lot van vele pachters. Daar is de basis gelegd voor de hedendaagse maffia, die zich voornamelijk bezighoudt met prostitutie, woekerpraktijken (loansharking), vastgoed, drugshandel, afpersing en politiek.

De eerste maffiafamilies trokken uit het platteland naar Palermo nadat ze met het einde van de feodaliteit hun juridische macht verloren. Ze lieten hun eigendommen na aan de 'gabellotti', die clans vormden. Sommige Italiaanse families weken uit naar de Verenigde Staten. In steden als New York ontstond een gelijkwaardig fenomeen als wat men in het thuisland Italië kende. Benito Mussolini slaagde erin de Italiaanse maffia een fataal lijkende slag toe te brengen, maar deze werd na diens dood in 1943 vanuit de VS weer nieuw leven ingeblazen [1]. Vanaf de jaren zestig verdwijnen talloze lichamen in de fundamenten van Palermo. Clans uit Corleone, en ook New York, roken hun kans. Ze maakten korte metten met de 'eerbaren', getrouw aan de traditionele afpersingsmethoden. In Marseille had zich het wereldcentrum van heroïnehandel bevonden. Nadat de French Connection door Franse en Amerikaanse recherche was opgeruimd, werd Marseille al snel vervangen door Palermo. De tentakels van "de Familie" spreiden zich inmiddels uit over heel Italië en daarbuiten.

Op 11 april 2006 werd de capo di tutti capi (baas van alle bazen), maffiabaas Bernardo Provenzano op 73-jarige leeftijd op Sicilië opgepakt. Hij had als bijnaam De geest van Corleone. Provenzano had zich sinds zijn veroordeling ruim 43 jaar daarvoor tot levenslange gevangenisstraf schuilgehouden in een boerderij bij het plaatsje Corleone op Sicilië. Zijn voormalig baas en partner was Salvatore 'Toto' Riina (ook afkomstig uit Corleone), die in 1993 werd gearresteerd. Provenzano werd bij verstek veroordeeld wegens 275 bewezen moorden, onder meer voor medeaansprakelijkheid voor de moord op de anti-maffiarechters Giovanni Falcone en Paolo Borsellino in 1992. Provenzano was de rechterhand van opdrachtgever en capo dei capi Salvatore Riina.[2]

Op 13 Juli 2016 is Provenzano op 83-jarige leeftijd gestorven, in een ziekenhuis dat zich bevond in Milaan.

Dit houdt in dat wat er ook gebeurt, een maffioso met niemand over zijn familiezaken praat. Ook moet hij/zij zwijgen tegenover de autoriteiten.

De straf op het breken van de omerta is dat de overtreder wordt vermoord en dat een rat in de mond wordt achtergelaten.

De eerste persoon die de regels van de omerta brak, was Joe Valachi. De namen van de maffiafamilies en de organisatiestructuur zijn van hem afkomstig.

Een recenter voorbeeld is de moord op Giulio Bordoni, die in 1996 drie handelsroutes van wapens en heroïne aangaf in ruil voor politiebescherming.

Vendetta is de bloedwraak: wie een lid van een familie doodt, zal door die familie bestraft worden met de dood. Gedood wordt ook diegene die zich tegen de bendes verzet.