Ma-Ma-Ma Belle

De basistrack werd in april 1973 opgenomen in de AIR Studios in Londen. In die tijd werd de basis gelegd voor meer tracks voor het dan komende album On the third day. Van Ma-Ma-Ma Belle werden twee basisopnamen gemaakt, waarvan de tweede uiteindelijk zou dienen voor het nummer dat op de elpee verscheen. Die basis werd gevormd door Lynne op gitaar en Richard Tandy op toetsen; ook Marc Bolan van T. Rex speelde mee; Lynne wilde destijds vermoedelijk proberen hoe de gitaarsound met twee gitaren zou klinken. Alles werd toen opgenomen onder werktitels als Auntie en My woman; deze opnamen verschenen veel later als bonustracks op heruitgaven of verzamelalbums. Daarna werd in het de De Lane Lea Studios verder uitgewerkt. Lynne heeft zich nooit duidelijk uitgelaten over de betekenis van het lied, er werd daarom over gespeculeerd: van een speciale geliefde, dan wel de verhouding pooier tot prostituee.

Ma-Ma-Ma Belle zou op talloze verzamelalbums van ELO opgenomen worden. Jeff Lynne nam het lied ergens tussen 2001 en 2012 opnieuw op in zijn eigen Bungalow Palace Studio in Los Angeles op. Hij was niet tevreden over de oorspronkelijke geluidskwaliteit van het nummer, te danken aan gebrekkig instrumentarium en opnameapparatuur in 1973 (vergeleken met die in de 21e eeuw).

Ma-Ma-Ma Belle
Single van: Electric Light Orchestra
Van het album: On the third day
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en)	Oh no not Susan
Uitgebracht	maart 1974
Genre	rock
Duur	3:23
Label	Warner Brothers
Schrijver(s)	Jeff Lynne
Producent(en)	Jeff Lynne
Electric Light Orchestra
Showdown     Can't Get It Out of My Head
Portaal    Muziek

Het album On the Third Day werd in de winter 1973/1974 uitgebracht, in Nederland net als in Engeland via Warner Bros. De single volgde in maart 1974 op hetzelfde platenlabel (catalogusnummer K16349) met als B-kant Oh no not Susan. Het zou de enige single zijn die het album zou voortbrengen.[1] In het Verenigd Koninkrijk had het matig succes met acht weken notering en hoogste plaats nummer 22. In Nederland en België haalde het de hitparades niet, net zoals in andere Europese landen. In Nederland haalde het net aan een notering in de tipparade.

De B-kant verzorgde nog enige ophef. De BBC liet nog weleens Oh no not Susan horen. Het gaat over een socialite die zich verveelt in rijkdom. In het refrein is het woord "fucking" te horen ("they just don’t mean a fucking thing"), destijds voor die omroep vaak de reden een plaat niet te draaien. Drummer Bev Bevan zei later dat omdat de band er geen nadruk op legde, uiteindelijk niemand het zou opmerken en het kreeg dus ook geen draaiverbod.[2]

In de Verenigde Staten kwam het niet verder dan plaats 89 in de Billboard Hot 100. Die notering was echter weggelegd voor de B-kant, het instrumentale Daybreaker, dat aldaar populairder was dan Ma-Ma-Ma Belle.