Léonard Steyaert

Léonard Steyaert was een Belgische bokser, die op de Olympische Zomerspelen 1928 in Amsterdam een bronzen medaille haalde in de middengewichtklasse.

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Léonard Steyaert
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	28 mei 1907
Geboorteplaats	Antwerpen
Nationaliteit	België
Sportieve informatie
Discipline	boxen
Olympische Spelen	1928 3
Debuut	1929
Carrière-einde	1945
Belangrijkste prestaties
NK Amateurs 1917, 1928 NK professionals 1933
Portaal    Sport

Steyaert werd op 28 mei 1907 geboren en woonde in Antwerpen. Hij won het Nationaal Kampioenschap in 1927 en 1928.[1]

In 1928 deed hij aan de Olympische Spelen in Amsterdam mee. Hij versloeg Albert Leidmann en John Chase, waarna hij in de halve finale stond. Deze verloor hij van Piero Toscani, de uiteindelijke winnaar, en hij won de troostfinale van Fred Mallin.

Hij werd in 1929 professioneel boxer. Zijn eerste optreden was in De Doelen in Rotterdam, waar hij Piet van Dam versloeg. Hij deed tien jaar lang aan toernooien in Europa mee, en versloeg twaalf van zijn 43 tegenstanders. Zijn resultaten waren 5-12-8 met 1 KO.
In 1933 versloeg hij Jack Etienne en won hij het nationaal profkampioenschap in de middengewichtklasse.

Léonard Steyaert had twee broers, René (ook bekend als René De Vos, René DeVos en Little Fox[2], middengewichtklasse) en Jules (zwaargewichtklasse[3]).