Lycon

Lycon (Oudgrieks: Λύκων) was een Atheens redenaar (eind 5e / begin 4e eeuw v.Chr.) die zich in 399 had aangesloten bij Anytus en Meletus als derde aanklager in het proces van Socrates.

Van de drie aanklagers is over Lycon het minst bekend. Hij was een demagoog, en zou een van de officiële woordvoerders geweest zijn, die met het Atheense volk onderhandelde, om de tekst van nieuwe wetten en decreten in stemming te kunnen brengen. De blijspeldichter Aristophanes nam zijn losse zeden en zijn drankprobleem op de korrel.

Tijdens het proces tegen Socrates vertegenwoordigde Lycon persoonlijk de grieven van het ambacht der redenaars, die door Socrates herhaaldelijk werden aangevallen wegens het gemak waarmee zij soms een loopje met de Waarheid durfden te nemen.

Bronnen, noten en/of referenties

Antieke bronnen
- Aristophanes, Lysistrate, 270
- Aristophanes, Wespen, 1301
- Xenophon, Symposium, II, 5 enz.
E. Elder, art. Lycon (1), in W. Smith (ed.), A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, II, Boston, 1867, p. 846.

Zie ook
Portaal Oudheid · Athene · Geschiedenis van Griekenland · Geschiedenis van Athene

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.