Love Never Dies (musical)

Zijn eerste plannen voor een vervolg op de musical The Phantom of the Opera maakte Webber in 1990.[5] [6] Uit een gesprek met Maria Björnson, de vormgever van The Phantom of the Opera, kwam naar voren dat New York als hoofdlocatie in de plot haar voorkeur heeft. De tijdspanne waarin alles zich afspeelt zou het prille begin van de twintigste eeuw moeten zijn. Webber ging samen met Fredrick Forsyth aan zijn project werken, maar het verhaal dat Forsyth voor ogen had zou volgens Webber te moeilijk zijn om in het theater te doen afspelen. De wegen van Forsyth en Webber scheidden zich al gauw, desondanks heeft Forsyth zijn eerste uitgewerkte script gepubliceerd in boekvorm met als titel The Phantom of Manhattan.

Webber heeft zijn project eind jaren negentig en in het begin van de millenniumjaren weer opgepakt en ging samenwerken met een aantal onbekende schrijvers. Webber kwam met het idee om het personage The Phantom in de plot te laten fungeren als impresario op Coney Island, een amusementspark voor de rijken met uiteenlopende attracties. Webber voelde er echter nog steeds niks voor dit in theatervorm uit te werken, vanwege zijn grote twijfels over de realiseerbaarheid ervan. Toen Ben Elton in 2007 zonder inmenging van Webber een geheel nieuw script uitwerkte, wel met een aantal ideeën van Webber erin verwerkt, leken de plannen realiseerbaar voor een musicalstuk. Eltons bewerking richt zich meer op de originele personages van The Phantom of the Opera en liet de nieuwe personages die Webber en Forsyth in gedachte hadden, achterwege. Webber was tevreden over het nieuwe script en was ervan overtuigd dat het nieuwe script uitvoerbaar was in een theaterstuk. In maart 2007 maakte Webber in een videoblog op zijn officiële website bekend dat hij definitief zou verdergaan met het project.

In 1907, tien jaar na de mysterieuze verdwijning van het Spook in de Opéra Populaire te Parijs, accepteert Christine Daaé een aanbod om naar de Verenigde staten te komen en op te treden in het fabelachtige speelterrein voor de rijken: Coney Island (New York).

Eenmaal met haar man Raoul Vicomte de Cagny en hun zoon Gustave aangekomen in New York, ontdekt ze snel de ware identiteit van de impresario die haar vanuit Parijs gelokt heeft om in zijn theater in Coney Island te komen zingen, namelijk Erik, het Spook van de opera. Een ontmoeting zorgt ervoor dat oude herinneringen over de cataclysmische gebeurtenissen tien jaar geleden een klap in ieders gezicht geven.

Tim Rice en Andrew Lloyd Webber hebben in het verleden dikwijls samengewerkt, waarbij Rice de liedteksten schreef en Webber de muziek componeerde. Dit keer werd Glenn Slater echter uitgekozen voor het maken van de liedteksten voor de musical.[7] Later werd bekend dat de volgende personen betrokken zouden zijn bij de nieuwe productie: Ben Elton als script-schrijver, Jack O'Brien als regisseur, Bob Crowley als vormgever en Jerry Mitchell als choreograaf.

De volledige eerste rolverdeling in de productie van Londen is op 17 december 2009 aangekondigd.[8] Hieronder is een compact overzicht van de afgekondigde cast te zien:

• Ramin Karimloo - The Phantom
• Sierra Boggess - Christine Daaé
• Joseph Millson - Raoul de Chagny
• Liz Robertson - Madame Giry
• Summer Strallen - Meg Giry
• Niamh Perry - Fleck
• Adam Pearce - Squelch
• Jami Reid-Quarrell - Gangle

De cast zal zich na enige tijd verplaatsen naar New York voor de première die aldaar op 11 november 2010 zal plaatsvinden.

In oktober 2009 werd op een persconferentie te Londen bekendgemaakt dat bij aanvang van de productie in maart 2010 een album zou worden uitgebracht, bestaande uit twee cd's. Dit album was reeds opgenomen; Webber had echter besloten om met het uitbrengen van het album tot maart 2010 te wachten. Het album is uiteindelijk uitgebracht op 9 maart 2010, gelijktijdig met de première, en bevat alle 31 nummers (entr'acte niet meegerekend als nummer) uit de musical.[9]

Hieronder is een overzicht te zien met alle in de musical voorkomende nummers, gesorteerd per akte:[10]