Locus (geschiedenis)

Locus is de middeleeuwse, Latijnse benaming voor een dorp of gehucht. In die tijd was het gebruikelijk om een plaats zonder stadsrechten als zodanig aan te duiden. Van deze benaming is ook het woord locatie afgeleid, hetgeen plaatsbepaling betekent.

Tot circa 1400 werd deze benaming gebruikt om onderscheid te kunnen maken met villa en oppidum. Deze laatste benaming is de middeleeuwse benaming voor stad. Tegelijkertijd werd villa gebruikt voor beide, indien er geen duidelijk onderscheid kon worden gemaakt tussen dorp of stad.