Lihanboutje
Een lihanboutje is een Nederlandse snack die gefrituurd wordt en warm moet worden gegeten. Het originele lihanboutje bestaat uit een mengsel van rund- en varkensgehakt, aangemaakt met een speciaal kruidenmengsel, in een krokante korst. De snack heeft de vorm van een kippenbout aan een stokje. Lihanboutjes zijn te verkrijgen in cafetaria's en automatieken, waar ze 'uit de muur' kunnen worden gegeten.
De snack verscheen eind jaren zestig als noviteit in het Nederlandse assortiment aan snacks, maar is nooit zo populair geworden als bijvoorbeeld de kroket of de frikandel.
Oorsprong
In 1967 is de snack gelanceerd op de slagersvakbeurs Slavakto in Utrecht. Deze vakbeurs voor de slagerij wordt om de 4 jaar gehouden. Het lihanboutje is ontwikkeld en op de markt gebracht door Han Neerincx. Hij was de zoon van de toenmalige eigenaar van Nedex Specerijen te Gorinchem en tevens de latere eigenaar van het bedrijf.
Het idee achter het lihanboutje is het creëren van een snack in de vorm van een kippenboutje en met de smaak van kip, die echter gemaakt is van half-om-half-gehakt.
Han Neerincx was getrouwd met Lieke en uit de combinatie van beide namen (Lieke en Han) kwam de naam lihanboutje.
Neerincx heeft lange tijd aan het perfectioneren van het lihanboutje gewerkt. In de kruidenmengerij van Nedex Specerijen werd de LIHANpoeder geproduceerd en in de juiste hoeveelheid met het gehakt gemengd. Deze mix werd in een aluminium mal in de vorm van een kippenboutje geperst en vervolgens in paneermeel gerold.
Per 1 mei 2005 heeft Setz-Apart Specerijen de productie- en verkoopactiviteiten van Nedex Specerijen uit Raamsdonkveer o.a. bekend van de Lihanboutjes kruiden overgenomen.