Liberal Democrats

De huidige partij werd in 1988 opgericht, maar haar historie gaat veel verder terug. Ze vindt haar wortels in de Whig Party. Deze was gedurende de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw samen met de Conservatieven de grootste partijen van het Verenigd Koninkrijk. In 1859 viel de partij uit elkaar en werd de Liberal Party opgericht. Deze zou tot de opmars van Labour in de jaren twintig de tweede partij van het land blijven.

Om meer zetels binnen te halen sloten de Liberal Party en de van Labour afgesplitste Social Democratic Party zich aaneen voor de verkiezingen (de 'Alliance'), wat inhield dat ze elkaars kandidaten steunden. De alliantie haalde in 1983 bijna evenveel stemmen als Labour (25,4% tegen 27,6%), maar zag dat maar matig vertaald in zetels, omdat de SDP-kandidaat vaak met een behoorlijk stemmenaantal tweede was geworden. De partijen stegen van 9 naar 23 zetels (van de 550).

Op 3 maart 1988 fuseerden de Liberal Party en de Social Democratic Party tot de Social and Liberal Democratic Party, die een jaar later omgedoopt werd tot Liberal Democrats. Vanaf de oprichting tot augustus 1999 was Paddy Ashdown de partijleider. Hij werd opgevolgd door Charles Kennedy, die door interne druk en een schandaal over alcoholproblemen gedwongen werd om af te treden als partijleider in januari 2006. Lagerhuislid en buitenlandwoordvoerder Menzies Campbell hem op. Hij kreeg veel kritiek te verduren, omdat hij als 66-jarige te oud werd gevonden. Op 18 december 2007 werd hij opgevolgd door de 40-jarige Nick Clegg.

Na het bijzonder slechte resultaat van 2015 trad Clegg af. In zijn verkiezingscampagne voor 2010 had hij aangekondigd dat hij, indien de Liberal Democrats aan de macht zouden komen, ervoor zou zorgen dat de inschrijvingsgelden voor de universiteiten (de tuition fees) afgeschaft zouden worden. Deze maatregel heeft hij niet kunnen doorvoeren omdat ze op een veto van zijn conservatieve coalitiepartner stuiten. In juli 2015 werd Clegg opgevolgd door Tim Farron.

In de verkiezingen van 8 juli 2017 verhoogde het aantal zetels van de LibDems in het Lagerhuis naar 12. Nick Clegg verloor na twaalf jaar zijn zetel; daarentegen werden Vince Cable en Jo Swinson, die hun zetels verloren hadden, opnieuw in het parlement gekozen. Farron had, als gelovig christen, tijdens de verkiezingscampagne kritiek te verduren gekregen wegens zijn vermeende opvattingen over homoseksualiteit, en trad af als partijleider op 14 juli 2017.

De LibDems is een sociaal-liberale partij, die grotere persoonlijke vrijheid en sociale rechtvaardigheid voorstaat. Zij wil overheidsinmenging in privézaken minimaliseren, maar wijst economisch laisser-faire liberalisme van de hand. In plaats daarvan willen de LibDems een sterke verzorgingsstaat en een vrije markt zo veel mogelijk combineren. Hierdoor bevinden de LibDems zich op sociaal vlak links van het centrum, terwijl hun economisch programma op sommige gebieden centrumrechts is. Clegg profileerde zijn partij graag als een corrigerende factor voor het ongebreidelde kapitalisme van de Tories, terwijl Labour volgens hem dan weer te veel schulden zou maken.

De LibDems zagen vanaf 1992 het zetelaantal gestaag toenemen. Daarmee werd de positie van de derde partij alsmaar versterkt. Na het slechte resultaat in de landelijke verkiezingen van 8 mei 2015, nadat de Liberal Democrats vijf jaar lang een coalitieregering hadden gevormd, zakte de partij echter weg. Er bleven in totaal nog 8 parlementsleden in het House of Commons over; in Schotland behield de partij nog één vertegenwoordiger.

In de Britse verkiezingen voor het Europees Parlement van 2004 kregen de LibDems 15% van de stemmen. Dat leverde de LibDems 12 Europarlementariërs op. De delegatie van de Liberal Democrats in het Europees Parlement maakt deel uit van de fractie Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa.

• Officiële website

Zie de categorie [[commons:Category:Liberal Democrats (UK) #mw-subcategories|Liberal Democrats (UK) ]] van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Politieke partijen in het Verenigd Koninkrijk
Vertegenwoordigd in het  House of Commons (650): Conservative (365) · Labour (202) · Scottish National Party (48) · Liberal Democrat (11) · Democratic Unionist Party (8) · Sinn Féin (7) · Plaid Cymru (4) · Social Democratic and Labour Party (2) · Green Party (1) · Alliance Party of Northern Ireland (1) · Speaker (1) (Aantal zetels, behaald bij de Lagerhuisverkiezingen in 2019. Zie State of the parties voor de actuele zetelverdeling.) Alleen vertegenwoordigd  in regionale parlementen: Scottish Green Party · UK Independence Party · Ulster Unionist Party Europees Parlement: Brexit Party Historische partijen: Liberal · Tory · Whig