Leyton Orient FC

Leyton Orient Football Club is een Engelse professionele voetbalclub uit Leyton (Londen), spelend in de League Two, het vierde niveau van het Engelse voetbal. Ze zijn de op een na oudste voetbalclub in Londen en staan bij hun fans bekend als "the O's". De club speelt sinds 1937 haar thuiswedstrijden op Brisbane Road.

Leyton Orient
NaamLeyton Orient Football Club
BijnaamThe O's
Opgericht1881
StadionBrisbane Road
Capaciteit9.271
VoorzitterNigel Travis[1]
Trainer Ross Embleton
CompetitieLeague Two
Thuis
Uit
Geldig voor het seizoen 2019/20
Portaal    Voetbal

De club werd opgericht in 1881 als Glyn Cricket Club en begon in 1888 met voetballen onder de naam Orient. Ze traden in 1896 toe tot de Londen League na succes in de Clapham & District League. Twee jaar later nam de club de naam Clapton Orient aan en in 1907 werden ze toegelaten tot de English Football League. De club degradeerde in 1929 uit de Second Division en besloot na de Tweede Wereldoorlog om haar naam te veranderen naar het huidige Leyton Orient. In het seizoen 1955/56 werd Leyton Orient kampioen in de Third Division South en promoveerde het naar de Second Division. Het verblijf op dit niveau duurde slechts één seizoen en in 1966 daalden ze nog een niveau lager af. Onder leiding van Jimmy Bloomfield wist Orient vervolgens de Third Division weer te winnen en de club bracht de jaren zeventig door op tweede niveau van Engeland. Begin jaren 80 degradeerde Orient tweemaal, waardoor het kwam te spelen in de Fourth Division.

Leyton Orient dwong in het seizoen 1988/89 via de play-offs promotie af naar de Third Division, maar degradeerde in 1995 terug. Barry Hearn werd in 1995 voorzitter van Leyton Orient, nadat de club te koop werd aangeboden voor vijf pond door toenmalig voorzitter Tony Wood. Over deze periode in de clubgeschiedenis werd door Channel 4 een documentaire uitgezonden, genaamd Orient: Club for a Fiver.[2] In 2005/06 dwong Leyton Orient promotie af naar de League One, waarna eigenaar Hearn in 2014 de club verkocht aan de Italiaanse zakenman Francesco Becchetti.[3] Onder zijn bewind degradeerde de club in drie jaar tijd tweemaal en versleet het elf trainers. In 2017 werd de club overgenomen door Nigel Travis, die Justin Edinburgh aanstelde als nieuwe hoofdtrainer. Onder zijn stabiele bewind haalde Leyton Orient in 2019 de finale van de FA Trophy en wisten ze datzelfde jaar terug te promoveren naar de Football League na het kampioenschap in de National League 2018/19.

Geschiedenis

Verkoop, financiële crisis en val naar Non-League (2014–2017)

Het seizoen 2014-2015 was een rampseizoen. Barry Hearn droeg de club over aan Francesco Becchetti, een Italiaans zakenman met een twijfelachtig imago (o.a. door vervolging voor verdenking van fraude), manager Russel Slade werd de laan uitgestuurd (vertrok naar Cardiff City FC) en Kevin Nugent werd tijdelijk manager. Vanaf het vertrek van Slade volgden meerdere ontslagen. Verscheidene Engelse stafleden werden vervangen door Italiaanse vriendjes van Becchetti, en Mauro Milanese werd aangesteld als manager. Gebrek aan ervaring (Milanese was nooit eerder coach of manager), het totaal niet machtig zijn van de Engelse taal en slechte prestaties leidden al snel tot de volgende plaatsvervanging. Fabio Liverani, een andere Italiaanse ex-voetballer die in Italië de jeugd van Genoa onder zijn hoede had, mocht al voor de kerstdagen plaats nemen op de bank. Met slechts 8 overwinningen uit 27 wedstrijden mocht hij in mei 2015 het veld ruimen om plaats te maken voor Ian Hendon. Helaas was degradatie naar League Two al een feit.[4]

Orient was in het seizoen 2015/16 zes punten verwijderd van deelname aan de play-offs om promotie. Het volgende seizoen (16/17) was echter opnieuw rampzalig. Gedurende het seizoen werden vijf trainers gebruikt en was er veel onrust buiten het veld doordat eigenaar Becchetti geldproblemen had, waardoor de club met schulden zat opgezadeld.[5] Op 22 april 2017 degradeerde Leyton Orient naar de National League, na een 3-0 nederlaag tegen Crewe Alexandra. Hiermee kwam er een eind aan hun 112-jarige verblijf in de English Football League. De protesten tegen eigenaar Becchetti namen toe, wat resulteerde in een pitch-invasie op 29 april tijdens de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Supporters kwamen in de 80e minuut het veld op en schreeuwden om het vertrek van de Italiaan. Op 22 juni 2017 werd de club officieel verkocht aan Nigel Travis, eigenaar van Dunkin' Brands.

Non-League en promotie terug naar League Two (2017–)

Na een slechte start van het seizoen werd manager Steve Davis, benoemd bij de start van de National League-campagne, op 14 november 2017 ontslagen[6] en vervangen door Justin Edinburgh.[7] Onder Edinburgh deed de club het beter, al eindigde het in haar debuutseizoen nog op een dertiende plek. In het seizoen 2018/19 deed Leyton Orient lange tijd mee aan de strijd om promotie. Op 27 april 2019, na een doelpuntloos gelijkspel tegen Braintree Town, verzekerde Orient zich van promotie naar de League Two, na een afwezigheid van twee jaar. De club bereikte ook de finale van de FA Trophy, maar werd hierin verslagen door AFC Fylde. Op 3 juni 2019 werd coach Edinburgh na een hartstilstand opgenomen in het ziekenhuis. Hij stierf op 8 juni 2019, op 49-jarige leeftijd.[8] Zijn assistent Ross Embleton werd aangesteld als interim-trainer voor het nieuwe seizoen, tot in oktober Welshman Carl Fletcher diens taken overnam. Fletcher werd echter na 29 dagen ontslagen. Leyton had onder zijn leiding geen één wedstrijd gewonnen en was in de eerste ronde van de FA Cup uitgeschakeld door een club uit de achtste klasse. Embleton keerde terug in zijn rol als interim-trainer en werd in januari 2020 aangesteld als hoofdtrainer.

FA Cup

In 1978 lukte het The O's om de halve finale te bereiken van de FA Cup. Het werd door Arsenal met 3-0 verslagen. In 2010 wist Leyton Orient in de 3e ronde Championship-club Norwich City met 1-0, en in de 4e ronde van de FA cup Swansea te verslaan met 2-1, waardoor het in de 5e ronde, een hele prestatie voor een League One-club, mocht aantreden tegen Premier League-reus Arsenal. De wedstrijd op Brisbane Road eindigde in 1-1 door een late treffer van Jonathan Téhoué, waardoor er een replay plaatsvond in het Emirates Stadion van Arsenal. Hier werd met 5-0 verloren waardoor het cupavontuur ten einde was. Voor de 1-1 tegen Arsenal, werd het team namens de voorzitter beloond met een tripje naar Las Vegas. In hetzelfde seizoen evenaarden The O's het oude clubrecord door 14 duels ongeslagen te blijven, maar ze belanden net buiten de playoffs voor promotie naar de Championship.

Eindklasseringen

Seizoen ClubsDivisieDuelsWinstGelijkVerliesDoelsaldoPunten
1987–1988 8 24Football League Fourth Division4619121585–6369
1988–1989 6 24Football League Fourth Division4621121386–5075
1989–1990 14 24Football League Third Division4616102052–5658
1990–1991 13 24Football League Third Division4618101855–5864
1991–1992 10 24Football League Third Division4618111762–5265
1992–1993 7 24Football League Second Division462191669–5372
1993–1994 18 24Football League Second Division4614141857–7156
1994–1995 24 24Football League Second Division46683230–7526
1995–1996 21 24Football League Third Division4612112344–6347
1996–1997 16 24Football League Third Division4615121950–5857
1997–1998 11 24Football League Third Division4619121562–4766[9]
1998–1999 6 24Football League Third Division4619151268–5972
1999–2000 19 24Football League Third Division4613132047–5252
2000–2001 5 24Football League Third Division4620151159–5175
2001–2002 18 24Football League Third Division4613132055–7152
2002–2003 18 24Football League Third Division4614112151–6153
2003–2004 19 24Football League Third Division4613141948–6553
2004–2005 11 24Football League Two4616151565–6763
2005–2006 3 24Football League Two462215967–5181
2006–2007 20 24Football League One4612151961–7751
2007–2008 14 24Football League One4616121849–6360
2008–2009 14 24Football League One4615112045–5756
2009–2010 17 24Football League One4613122153–6351
2010–2011 7 24Football League One4619131471–6270
2011–2012 20 24Football League One4613112248–7550
2012–2013 7 24Football League One462181755–4871
2013–2014 3 24Football League One4625111085–4586
2014–2015 23 24Football League One4612132159–6949
2015–2016 8 24Football League Two4619121560–6169
2016–2017 24 24Football League Two461063047–8736
2017–2018 13 24National League4616121858–5660
2018–2019 1 24National League462514773-3589
2019–2020 24League Two

Statistieken

  • Grootste overwinning
8-0 tegen Crystal Palace (Division 3 South, 12 november 1955)
  • Grootste nederlaag
0-8 tegen Aston Villa (FA Cup 4e ronde, 30 januari 1929)
  • Hoogste bezoekersaantal
34.345 tegen West Ham United (FA Cup 4e ronde, 25 januari 1964)
John Chiedozie (acht voor Nigeria)
  • Meeste doelpunten in één seizoen
Tommy Johnston: (35 in het seizoen 1957/58, Division 2)
  • Grootste transfersom ontvangen
€900.000 voor John Chiedozie (Notts County augustus 1981)
  • Grootste transfersom betaald
€262.500 voor Paul Beesley (Wigan Athletic oktober 1989)

Bekende (oud-)spelers

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.