Lewis Powell

Lewis Thornton Powell (Randolph County (Alabama), 22 april 1844 - Washington D.C., 7 juli 1865), ook bekend onder de alias Lewis Payne/Paine, was een Amerikaanse soldaat en veroordeeld moordenaar. Hij vocht mee aan de zijde van de Geconfedereerde Staten in de Amerikaanse Burgeroorlog en was een samenzweerder van John Wilkes Booth.

Lewis Powell
Lewis Powell tijdens zijn gevangenschap op de USS Saugus, gefotografeerd door Alexander Gardner.
Volledige naamLewis Thornton Powell
Geboren22 april 1844
Randolph County (Alabama)
Overleden7 juli 1865
Washington D.C.
NationaliteitAmerikaans
Veroordeeld voormoord
Strafdoodstraf
Motiefpolitiek
Beroepsoldaat
Handlanger(s)John Wilkes Booth

Biografie

Lewis Powell werd geboren als de zoon van een latere baptistenpredikant George Cader en Caroline Powellin Alabama. Na het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog ging hij in dienst bij het leger van de Geconfedereerde Staten. In de Slag bij Gettysburg werd hij gevangen genomen, maar hij wist later te ontsnappen en ging vervolgens vechten voor het partizanenregiment van John S. Mosby. In de nadagen van de oorlog leerde Powell John Wilkes Booth kennen die hem betrok bij het plannen van de ontvoering van president Abraham Lincoln.

Uiteindelijk mondde dit plan uit op de moordaanslag waarbij Powell de minister van Binnenlandse Zaken William H. Seward moest vermoorden. Hij slaagde half in zijn opzet, maar enkele dagen na de moordaanslagen werd hij opgepakt voor de politie. Na uitgebreide verhoren en een rechtszaak werd Powell veroordeeld tot de galg. Op 7 juli stierf hij aan de galg en enkele jaren na zijn dood werd zijn lichaam begraven op Geneva Cemetary in Geneva. Zijn schedel werd in 1994 in het Anthropology Department van het Smithsonian ontdekt en twee jaar later bij de rest van het lichaam begraven.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.