Lambertus Slok

Slok werd opgevoed in een van huis uit Nederlands-hervormd gezin. Door het ziekbed van zijn oudere zus, die jong stierf, kwam het gezin in aanraking met de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente in de Eenheid der Apostelen (HAZEA). De zus van Slok had via een oom kennisgemaakt met de voorganger van de HAZEA in Enkhuizen, Folkert Posthuma. Op haar sterfbed vroeg ze naar deze apostolische voorganger, de mijnheer met die mooie witte baard. Hoewel de vader van Slok aanvankelijk terughoudend was en liever een dominee liet komen, stemde hij uiteindelijk in. De charismatische Posthuma kwam op bezoek en maakte een onuitwisbare indruk op de hele familie Slok (moeder Slok was tijdens deze periode zwanger van Lambertus Slok). Vader Slok besloot dat de latere uitvaart in een Nederlands-hervormde kerk moest plaatstvinden. Hij stemde in met het verzoek van zijn dochtertje dat Folkert Posthuma deze uitvaart zou leiden. De dominee van de kerk wilde hier niet aan meewerken. Vader Slok besloot ter plekke om het gehele gezin uit te laten schrijven uit de Nederlandse Hervormde Kerk, en zich diezelfde dag nog aan te sluiten bij de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente. De uitvaart vond dan ook aldaar plaats.

Niet veel later werd Lambertus Slok geboren. Zijn doop vond plaats in de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente van Enkhuizen. Van jongs af aan toonde hij veel interesse in het apostolisch geloof. Lambertus Slok maakte dan ook snel carrière binnen de HAZEA. Op jonge leeftijd was hij al voorganger en voor zijn veertigste werd hij benoemd tot districtsoudste. Hij was de jongste en meest voortvarende districtsoudste van zijn tijd. Slok kon het goed vinden met de apostel van de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente, de heer J.H. van Oosbree. Ze gingen veel met elkaar om en hadden beiden dezelfde geloofsvisie voor ogen.

Na het overlijden van apostel Van Oosbree werd op tweede paasdag 1946 diens geestelijk testament voorgelezen. Via het geestelijk testament werd Slok aangewezen tot apostel van Nederland. Dit echter zonder toestemming van de Duitse moederkerk, de Neuapostolische Kirche (Nieuw Apostolische Kerk, voorheen HAZEA). Vanuit de Duitse moederkerk gezien was Slok te vooruitstrevend en was zijn geloofsvisie anders dan die van de 'stamapostel', het internationale hoofd van de Neuapostolische Kirche. De aanwijzing van Slok werd vanuit Duitsland met succes aangevochten door middel van een langdurige rechtsprocedure. Dit betekende dat de overgrote meerderheid (ongeveer 90 procent) van apostolischen in Nederland die Slok trouw bleven, in 1951 alle materiële bezittingen kwijtraakten. Met vrijwel niets moest men geheel opnieuw beginnen. Op 28 december 1951 scheidden Slok en zijn volgelingen zich af en stichtten officieel Het Apostolisch Genootschap waarin men onder de bezielende leiding van deze apostel "bergen ging verzetten". Er bloeide een sterk geïnspireerde geloofsbeleving op. In de tientallen jaren die volgden, bouwde men in grote saamhorigheid en offervaardigheid nieuwe plaatsen van samenkomst. Lambertus Slok bleef tot zijn dood apostel. Hij werd opgevolgd door Jan L. Slok, zijn zoon. J.L. Slok heeft niet gewacht tot zijn dood om een opvolger aan te wijzen. Hij werd opgevolgd door Dick Riemers die in juni 2001 werd aangewezen als apostel. Hij was op dat moment werkzaam als directeur van de dienst Maatschappelijke Ontwikkeling bij de gemeente Eindhoven. Apostel Riemers ging uit van de eigen verantwoordelijkheid van ieder lid. De apostel heeft hier meer een begeleidende rol in gekregen. Op zondag 24 april 2011, wederom met Pasen, droeg Riemers zijn taak als apostel over aan dr. Albert Wiegman, werkzaam als kinderarts/kindercardioloog en voorheen tevens medisch directeur van het AMC. Hij vervulde al de taak van districtsverzorger voor Het Apostolisch Genootschap.