Lakhmiden

De Lakhmiden (Arabisch: اللخميون), in het Arabisch ook bekend als Al-Manādhirah (Arabisch: المناذرة) en Banu Lakhm (Arabisch: بنو لخم) was een Arabisch koninkrijk in zuid-Irak dat grofweg tussen 300 en 602 bestond. De hoofdstad van het rijk was de stad Hira. De Lakhmiden waren een vazalstaat en een belangrijke bondgenoot van de Sassaniden.

المناذرة
ca. 300  602  
Kaart
Kaart van het koninkrijk van de Lakhmiden
Algemene gegevens
HoofdstadHira
TalenArabisch, midden-Perzisch
Religie(s)Christendom (Kerk van het Oosten)
Regering
RegeringsvormMonarchie
StaatshoofdKoning

Geschiedenis

Het koninkrijk werd gesticht door de Arabische stam Banu Lakhm die in de tweede eeuw vanuit Jemen naar het noorden emigreerde. Aan het einde van de derde eeuw kwam de familie van de Lakhmiden aan de macht en 'Amr ibn Adi maakte van Hira de hoofdstad. Hij probeerde ook zijn macht uit te breiden tot aan de andere zijde van de Syrische woestijn en raakte hierbij in conflict met koningin Zenobia. 'Amr ibn Adi werd opgevolgd door zijn zoon Imru' al-Qays. Onder de Sassaniden diende hij als gouverneur over de Arabische stammen. Na een bezoek aan Syria liet hij zich kerstenen en schaarde hij zich aan de zijde van het Byzantijnse Rijk.

De tweede helft van de vierde eeuw is door een gebrek aan bronnen een obscure periode in de geschiedenis van de Lakhmiden. In de vijfde eeuw werd onder de leiding van koning Al-Nu'man twee grote paleizen gebouwd in respectievelijk Sadir en Kawarnaq, nabij Hira. Deze gebouwen werden beschouwd als wonderen in de toenmalige Arabische wereld. Onder koning al-Mundhir I vochten de Lakhmiden onder de Sassaniden tegen de Byzantijnen. Hij hielp ook Bahram V, die enige jaren in Hira had geleefd, bij het verkrijgen van de Perzische troon.

De bouw van het paleis van Kawarnaq, afbeelding uit een Perzisch manuscript.

Met de hulp van de Sassaniden wisten de Lakhmiden ook de noordelijke Arabische stammen onder controle te houden. Voor korte tijd werd Hira bestuurd door het hoofd van de stam van de Kenda. Al-Mundhir III wist opnieuw het gezag van de Lakhmiden in Hira te vestigen. Hij verkreeg van de Perzische koning Khosrau I. De dynastie bleef betrokken in de oorlog van de Sassaniden tegen de Byzantijnen en hun Arabische buren, de Ghassaniden. De laatste koning van het geslacht was al-Nu'man III en hij was een groot mecenas van de pre-islamitische poëzie. Hij werd echter in 602 door de Sassanidische koning Khosrau II ter dood veroordeeld vanwege verraad en hierop werd het rijk van de Lakhmiden geannexeerd door de Sassaniden.

Religie

Ondanks dat het merendeel van het volk van de Lakhmiden paganistisch waren was de stad Hira een belangrijk een centrum voor het Nestorianisme en kende het zijn eigen bisschoppen.

Lijst van koningen van de Lakhmiden

# Koning Periode
1'Amr I ibn Adi268–295
2Imru' al-Qays I ibn 'Amr295–328
3'Amr II ibn Imru' al-Qays328–363
4Aws ibn Qallam (geen Lakhmid)363–368
5Imru' al-Qays II ibn 'Amr368–390
6al-Nu'man I ibn Imru' al-Qays390–418
7al-Mundhir I ibn al-Nu'man418–462
8al-Aswad ibn al-Mundhir462–490
9al-Mundhir II ibn al-Mundhir490–497
10al-Nu'man II ibn al-Aswad497–503
11Abu Ya'fur ibn Alqama (niet zeker)503–505
12al-Mundhir III ibn al-Nu'man503/5–554
13'Amr III ibn al-Mundhir554–569
14Qabus ibn al-Mundhir569–573
15Suhrab (Perzisch gouverneur)573–574
16al-Mundhir IV ibn al-Mundhir574–580
17al-Nu'man III ibn al-Mundhir580–602

Bronnen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.