L.Q. Jones

L.Q. Jones, geboren als Justice Ellis McQueen (Beaumont, Texas, 19 augustus 1927), is een Amerikaans acteur en filmregisseur.

Jones speelde vaak mee in films van filmregisseur Sam Peckinpah. Zijn filmdebuut maakt hij in 1955 met Battle Cry met onder anderen Van Heflin onder zijn geboortenaam. In die film speelde hij L.Q. Jones, de naam die hij daarna zou gebruiken als pseudoniem.

Vanaf 1955 speelde hij in heel veel films mee: in 1956 in Toward the Unknown, in 1962 in de rol van Sylvus Hammond in de western Ride the High Country met Randolph Scott, in 1964 in Apache Rifles met Audie Murphy, in 1965 in Major Dundee als Arthur Hedley, in 1968 in Hang 'Em High met Clint Eastwood, en voorts in The Wild Bunch (1969), The Ballad of Cable Hogue (1970), Pat Garrett and Billy the Kid (1973), Mother, Jugs & Speed (1976), Fast Charlie... the Moonbeam Rider (1979), Bulletproof (1988) en A Prairie Home Companion (2006).

Als regisseur begon hij met A Boy and His Dog (1975) met Don Johnson en Jason Robards. Daarna regisseerde hij onder meer Men in War (1957), The Naked and the Dead (1958) samen met Don Siegel, Flaming Star met Elvis Presley (1960), Cimarron (1960), Hell Is for Heroes (1962), Hang 'Em High (1968), Stay Away, Joe (1968), Casino (1995), The Edge (1997) en The Mask of Zorro (1998). Ook speelde hij in deze films meestal zelf een rolletje mee.

L.Q. Jones speelde eveneens in televisieseries, zoals Cheyenne (1955), Annie Oakley (1956), Black Saddle (1959), Klondike (1960-1961), Rawhide, The Virginian, Gunsmoke en Lassie. L.Q. Jones had een rolletje in seizoen 4 van The A-Team als "Cowboy George". In 2006 ging hij met pensioen.

L.Q. Jones was van 1950 tot en met 1973 getrouwd en heeft drie kinderen. Hij werkte tevens als paardenfokker en veehouder.